Պաշտպանության նախարար, Անվտանգության խորհրդի քարտուղար Սերժ Սարգսյանը երեկ Գիտությունների ազգային ակադեմիայում ԳԱԱ խորհրդին ներկայացրեց Ազգային անվտանգության ռազմավարության նախագիծն ու այնուհետեւ լսեց գիտնականների առաջարկները, դիտողություններն ու կարծիքներն այդ նախագծի մասին:
Հիշեցնենք, որ օրերս նմանատիպ քննարկում տեղի էր ունեցել նաեւ Երեւանի պետական համալսարանում: Թեեւ ելույթ ունեցող ակադեմիկոսներից ոմանք նշեցին, թե ԵՊՀ-ում տեղի ունեցած քննարկումից հետո նախագիծը նկատելիորեն բարելավվել է, սակայն ուրախալի է, որ երեկվա քննարկումը չվերածվեց այդ փաստաթղթի ու այն կազմողների գովերգման ու փառաբանման արարողության, ինչպես սովորաբար նմանատիպ դեպքերում է լինում: Հնչեցին բազմաթիվ առաջարկներ, որոնք պաշտպանության նախարարը խնդրեց ներկայացնել գրավոր եւ կոնկրետ ձեւակերպմամբ: Ս. Սարգսյանը տեղեկացրեց, որ նոյեմբերի 27-ին փաստաթուղթը կքննարկվի ԱԺ-ում, որից հետո այն կներկայացվի ՀՀ նախագահին: Իսկ վերջինիս հավանությանն արժանանալուց հետո էլ՝ փաստաթուղթը վերջնական հաստատման համար կներկայացվի կառավարությանը: Պաշտպանության նախարարը տեղեկացրեց նաեւ, որ ազգային անվտանգության ռազմավարությունը չեն ընդունում օրենքի ձեւով, քանզի օրենքը պարտադիր պետք է լինի բոլորի համար, իսկ փաստաթուղթը նման բան չի ենթադրում: «Սա իշխանությունների ծրագիր է, քաղաքական փաստաթուղթ է եւ փաստորեն դառնում է միակ քաղաքական փաստաթուղթը, որից պետք է բխեն մեր ողջ գործողությունների ծրագրերը»,- նշեց նա, հավելելով, որ ընդդիմությունը կամ հասարակական կազմակերպությունները պարտավոր չեն իրենց գործողությունները բխեցնել ազգային անվտանգության ռազմավարությունից: Իսկ թե հնչած առաջարկները որքանո՞վ կապ ունեին ազգային անվտանգության ռազմավարության հետ՝ դատեք ինքներդ: Գիտնականներից ոմանք կարծիք հայտնեցին, թե ներկայացված նախագծում պետք է ներառվի մի դրույթ Երեւանի եւ մարզերի համաչափ զարգացման մասին, որովհետեւ ներկայիս այդ զարգացման անհամաչափությունը սպառնում է ազգային անվտանգությանը: Ակադեմիկոս Վլադիմիր Բարխուդարյանն էլ առաջարկում էր ավելի մանրամասնել, թե ինչպե՞ս պետք է պայքարել անվտանգության սպառնալիք հանդիսացող կոռուպցիայի դեմ, իսկ մեկ այլ ակադեմիկոս՝ Ազատ Եղիազարյանը նշեց, թե փաստաթղթում անհրաժեշտ է հստակեցնել սոցիալական արդարության հասնելու մեխանիզմը եւ նշել, թե հատկապես ի՞նչ է պետք անել, որպեսզի Հայաստանի բնակչությունը վստահի իշխանությանը: Երեկ ակադեմիկոսներից ոմանք դժգոհում էին ներկայացված փաստաթղթի լեզվից ու ոճական ձեւակերպումներից: Նրանց գնահատմամբ՝ տպավորություն է ստեղծվում, թե մեր ազգային անվտանգության ռազմավարության նախագիծը գրված է ռուսերենով կամ ռուսական մտածողությամբ: Կարճ ասած՝ ըստ գիտնականների, այդ փաստաթղթից «ռուսերենի հոտ է գալիս»: Փաստաթղթից եկող բույրերի մասին Ս. Սարգսյանը նշեց հետեւյալը. «Գիտեք, շատ տարօրինակ բան է. չգիտես ինչո՞ւ, համալսարանում էլ ասում էին, որ անգլերենի հոտ է գալիս: Ես ձեզ հավաստիացնում եմ, որ փաստաթուղթը մենք ցանկացել ենք, որ լինի զուտ հայկական, եւ բազմաթիվ մեծ մասնագետների ձեռքի տակով է անցել»:
Իսկ Նիկոլայ Հովհաննիսյանն էլ հայտարարեց, թե ինքը դեմ է, որ ՀՀ ղեկավարներն առիթը բաց չեն թողնում հայտարարելու, թե մեր երկրի արտաքին քաղաքականության օրակարգում ՆԱՏՕ-ին անդամակցելու հարց դրված չէ: «Գուցե չպետք է ասենք, թե ուզում ենք ՆԱՏՕ-ի անդամ դառնալ, բայց նաեւ չպետք է ասենք, թե չենք ուզում դառնալ»,- կարծում է ակադեմիկոսը: Ն. Հովհաննիսյանին վրդովվեցրել էր այն, որ նախագծում նշված է, թե մեր նպատակներից է նաեւ մեր պետության կայացումը: «Մեր պետությունը կայացած է, պարոնայք: Ռոբերտ Քոչարյանի թեւավոր խոսքով ասած՝ ո՞վ է այն տղամարդը, որ պետք է որոշի՝ կայացա՞ծ է, թե՞ չէ»,- հարցնում էր ակադեմիկոսը: Հարցին պատասխանեց Ս. Սարգսյանը՝ նշելով, թե մեր պետությունը ստեղծվել է, բայց դեռ չի կայացել: Պրոֆեսոր Ալեքսանդր Մանասյանն էլ կարեւոր էր համարում նաեւ այն, որ պետք է ունենալ պարենային, էներգետիկ, մշակութային եւ տեղեկատվական անվտանգության հայեցակարգեր: Նրա գնահատմամբ՝ այն մոդելը, որն ընտրել է Հայաստանը, տանում է բեւեռացման ու բարոյալքման: Նա շատ կարեւորեց տեղեկատվական անվտանգությունն ու անդրադարձավ նաեւ Լեռնային Ղարաբաղի խնդրին: Ըստ նրա, պետք է փոխել ԼՂ հակամարտության շուրջ ստեղծված կերպարը: Հակառակ դեպքում՝ «եթե մենք մնանք որպես ագրեսոր եւ ուրիշի հողերը գրավող, 1000 տարի Թուրքիային ու Ադրբեջանին մեզ վրա հարձակվելու առիթ ենք տալիս»: «Մենք պետք է ցույց տանք, որ դա մեր հողն է: Բայց մենք ասում ենք՝ չէ, դա ձերն է, մենք էլ պատրաստ ենք զիջել»,- հայտարարեց պրոֆեսոր Մանասյանը: Իսկ ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի նորանշանակ տնօրեն Հայկ Դեմոյանն էլ առաջարկում էր ազգային անվտանգության ռազմավարության մեջ նշել, որ արտաքին վտանգի, մասնավորապես` ԼՂ խնդրի հետ կապված Հայաստանը կարող է «կանխարգելիչ հարվածներ» հասցնել ում որ պետք է: Հ. Դեմոյանը նշեց, թե օրինակ՝ Ռուսաստանը կամ Վրաստանն իրենց ռազմավարություններում նշում են արտաքին վտանգին կանխարգելիչ հարված հասցնելու մասին: Այս առաջարկին պաշտպանության նախարարը հետեւյալ կերպ արձագանքեց. «Բնավ չեմ տեսնում անհրաժեշտություն, որպեսզի ազգային անվտանգության ռազմավարությունում մենք շեշտենք, որ մենք կարող ենք կանխարգելիչ հարված հասցնել»: Ս. Սարգսյանն այդ առաջարկից տպավորություն էր ստացել, թե ցանկություն կա ուղղակի նմանվել այլոց: «Մեր ինչի՞ն է պետք ավելորդ տեղը մեր չցավող գլուխը դնել ցավի մեջ: Ի՞նչ է տալու դա մեզ, եւ երկրորդ` մենք կնմանվեինք ադրբեջանցիներին: Ոնց որ հիմա իրենք ասում են` մենք պատրաստ ենք ռազմական ճանապարհով լուծել ԼՂ խնդիրը: Որ պատրաստ ես, ինչո՞ւ չես լուծում: Հիմա, մենք ինչո՞ւ ենք դա հայտարարում. եթե կանխարգելիչ հարված անհրաժեշտ լինի, մենք կհասցնենք այդ հարվածը: Դրա մասին խոսելը, ասելը՝ ագրեսորության նշաններ են»,- նշեց Ս. Սարգսյանը: Վերջինս երեկ նաեւ տեղեկացրեց, որ ազգային անվտանգության ռազմավարության ընդունումից հետո Հայաստանի կառավարությունը ձեռնամուխ է լինելու ռազմական հայեցակարգի մշակմանը, որը հավանաբար կընդունվի 2007-ի վերջին կամ 2008թ. սկզբին: Ըստ նախարարի, ռազմական գործողությունների, բանակային խնդիրների եւ անվտանգության սպառնալիքներին պատասխանների մասին մանրամասն մոտեցումները կարձանագրվեն հենց այդ փաստաթղթում: