«Նոր Ժամանակներ» կուսակցությունը պատրաստվում է ապրիլի 28-ին «Ուժային կառույցների անօրինական միջամտությունները երկրում ընթացող քաղաքական գործընթացներին» թեմայով հանրահավաք անցկացնել Մատենադարանին հարող տարածքում: Բացի այդ, նախատեսված է նաեւ երթ եւ ցույցեր` ՀՀ Ոստիկանության եւ Ազգային անվտանգության ծառայության շենքերի մոտ: Երեւանի քաղաքապետարանից արդեն ստացվել է համապատասխան թույլտվությունը: Ինչո՞ւ է Արամ Կարապետյանը հանրահավաք անցկացնում ընդդեմ ուժային կառույցների եւ արդյոք զարմանալի չէ՞, որ քաղաքապետարանն արտոնել է նրանց հանրահավաքը, երթն ու ցույցերը: Այս եւ այլ հարցերի մասին է մեր հարցազրույցը «Նոր Ժամանակներ» կուսակցության նախագահ Արամ Կարապետյանի հետ:
– Ոչ մի զարմանալի բան չկա դրա մեջ: Շուտով ես ՀՀ ԱԱԾ ղեկավար Գորիկ Հակոբյանին ուղղված բաց նամակ եմ հրապարակելու, որտեղ հարցերի տեսքով շարադրելու եմ իմ ունեցած բոլոր տվյալները: Արդյունքում, հասարակությունը հնարավորություն կունենա տեսնել, թե ԱԱԾ-ն ինչպես է «Նոր Ժամանակներ» կուսակցության նկատմամբ խախտում ՀՀ օրենքները. ԱԱԾ գործառույթների մեջ չի մտնում քաղաքական պրոցեսներին միջամտելը, եթե իհարկե, այդ քաղաքական պրոցեսները չեն կրում բռնի, տեռորիստական բնույթ: Մինչդեռ, մեր դեպքում բոլորովին հակառակն է: Իմ հարցերի պատասխանները ստանալուց հետո ես կհրապարակեմ նաեւ իմ ունեցած ինֆորմացիաները: Այսօրվա քաղաքական ղեկավարությունն իր ենթականերին տղայական պատվերներ է ուղարկում: Բայց ես գտնում եմ, որ չի կարելի ուժային կառույցներին նմանատիպ քայլերի դրդել: Ես համոզված եմ, որ Գորիկ Հակոբյանը լավ կյանքից չէ, որ Արամ Կարապետյանի անձնական կյանքով է զբաղվում. ուղղակի քաղաքական ղեկավարությունը նրա առաջ հարց է դրել` գտիր մի բան, որ կարողանամ վարկաբեկել:
– Ի՞նչ նկատի ունեք, երբ ասում եք, թե ԱԱԾ-ն Ձեր անձնական կյանքով է զբաղվում:
– Ամեն ինչ. օդանավակայանում կատարվող խուզարկությունները, մտնում են անձնական կյանք` հետաքրքրվելով, թե ում հետ երբ է քնում, ինչ է անում: Ինչ-որ անհասկանալի մի գործչի միջոցով բանսարկություններ ու բամբասանքներ են տարածում, «Յունիբանկում» ստուգումներ են կատարում, թե ինձ ով եւ ինչքան գումար է փոխանցում: Ես ուզում եմ նրանց նաեւ հարցնել, թե եղել է մի իրավիճակ, երբ «Նոր Ժամանակներում» իրենց դրած գործակալների միջոցով փորձել են կուսակցությունը պառակտել, եւ օգտագործվել են դրա համար ֆինանսական միջոցներ: Որեւէ մեկին իրավունք չի տրված մտնել անհատ քաղաքացու, քաղաքական գործչի եւ քաղաքական գործընթացների մեջ, որովհետեւ այդկերպ խախտում են օրենքը: Եվ վաղը, երբ իշխանությունը փոխվի, ապա բոլորը ջրի երես է դուրս գալու:
– Ընդդիմությունը, այդ թվում եւ` Դուք, շատ է խոսում իշխանափոխության, արտահերթ ընտրությունների մասին: Սակայն փաստ է, որ Ռոբերտ Քոչարյանի վարչախումբը դեռ իշխանության է: Այսօր նորից հայտարարում եք, թե ՀՀ-ում իշխանափոխություն է լինելու…
– Բոլոր այն պրոցեսները, որ գնում են Ղարաբաղի խնդրով, Իրանի խնդրով, բոլորը ֆորս-մաժորային են: Հայաստանի իշխանություններն ամենատարբեր տեղերում այնպիսի իրարամերժ խոստումներ են տվել, որ վերջիվերջո «կատվի փախուստը մինչեւ մարագի դուռը» պիտի գա: Ավելին, այդ պահն արդեն եկել է. եթե Ալիեւին ապրիլի 28-ին չհաջողվի կամ հաջողվի ինչ-որ բանում պայմանավորվել, ապա գործընթացը գնալու է: Ալիեւին հո լավ կյանքի՞ց չէր, որ Բուշը պաշտոնական այցով հրավիրել է ԱՄՆ, մանավանդ, որ պրոռուսական տրամադրված այդ գործչին համարում են հակադեմոկրատական կերպով ընտրված: Ես համոզված եմ, որ այդ այցը կապված է Իրանի եւ ԼՂՀ խնդիրների հետ: Խնդիրը կանգնել է հետեւյալ հարցի առաջ. հայկական կողմից պահանջում են, որ զիջի ազատագրված տարածքները, ընդ որում, որքան էլ ցավալի լինի, պահանջում են վերադարձնել յոթ շրջաններն էլ միասին: Եթե ՀՀ-ն զիջի այդ տարածքներն ու թույլատրի խաղաղապահների տեղակայում, ապա պրոբլեմ է ունենալու Իրանի ու Ռուսաստանի հետ, եթե չզիջեն, ապա պրոբլեմ կունենա ԱՄՆ-ի հետ: Այս թվացյալ հանգստությունն ավելի շատ կապված է այն սպասելիքների հետ, որ մինչեւ հունիսի սկիզբը պետք է ստորագրվի փաստաթուղթը: Եվ ես մնում եմ այն կարծիքին, որ Ֆրիդի այցից հետո տարածված այն ինֆորմացիան, որ հուլիս-օգոստոսին խաղաղարարներ են տեղակայվելու, ճիշտ է: Իսկ այդ դեպքում միանշանակ է, որ իր հյուսիսային սահմանին խաղաղապահ զորքերի տեղակայման գաղափարին Իրանի Իսլամական Հանրապետությունը վատ կնայի եւ քայլեր կկատարի: Շուտով Իրանի նախագահ Մահմուդ Ահմեդինեջադն այցելելու է Ադրբեջան, եւ իրանցիներն ավելի շուտ կկարողանան պայմանավորվել ադրբեջանցիների, քան թե հայերի հետ: Հայաստանի իշխանությունները գեոքաղաքական դաշտում իրենց բերել-կանգնեցրել են փակուղու առաջ: Եվ այս ամենից ելնելով` համոզված եմ, որ ցանկացած ֆորս-մաժորային իրավիճակ բերելու է արտահերթ ընտրությունների:
– Իսկ ինչ եք կարծում, Ռոբերտ Քոչարյանն այն անձնավորությո՞ւնն է, որ կհամաձայնի հրաժարական տալ, թե՞ ամեն գնով փորձելու է պահպանել իր աթոռը` այդ ընթացքում իր համար նաեւ իրավահաջորդի հարց լուծելով եւ այդկերպ իր իշխանությունը վերարտադրելով:
– Բոլոր այն հետխորհրդային երկրներում, որտեղ եղել են արտահերթ ընտրություններ, իշխանություններն անխտիր ցանկացել են աթոռը փոխանցել իրենց իրավահաջորդին: Հայաստանը եւս, ինչպես մյուս հետխորհրդային երկրները, հեռու է ժողովրդավարությունից: Եվ, անշուշտ, ամեն գնով ձգտելու են պահպանել եւ երկրորդ հերթին իրենց իրավահաջորդին հանձնել աթոռը: Հայաստանի պարագայում մի նրբություն էլ կա. Քոչարյանը համոզված չէ, որ իրենից հետո եկողն իրեն չի գցի, դրա համար էլ ուզում է մնալ քաղաքական վերնախավում` լինելով վարչապետի պաշտոնում: Նա վստահ չէ, որ եթե բերի Սերժ Սարգսյանին, ապա վերջինս ոտնձգություններ չի կատարի իր ունեցվածքի նկատմամբ: Բայց ես հստակ ասում եմ մեկ բան. իմ կարծիքով, ընթացող պրոցեսները գնալով բերելու են արտահերթ ընտրությունների, ընդ որում, այդ արտահերթ ընտրությունների արդյունքում ՀՀ հաջորդ իշխանությունն անցնելու է ընդդիմության ներկայացուցիչների ձեռքը:
– Բայց բոլորովին վերջերս Դուք հայտարարել էիք, թե ՀՀ նախագահի ամենահավանական թեկնածուն Սերժ Սարգսյանն է:
– Ես ասել եմ` կառավարող համակարգում առկա թեկնածուների մեջ է նա ամենահավանականը: Կառավարող համակարգում, այսօր, որպես նախագահի ամենահավանական թեկնածու, քննարկվում է չորս հոգու անուն. Վարդան Օսկանյան, Ֆելիքս Ցոլակյան, Արթուր Բաղդասարյան եւ Սերժ Սարգսյան: Արթուր Բաղդասարյանը, որպես կառավարող շրջանակների մարդ, գնալով ավելի ու ավելի է կորցնում իր դիրքերը: Երկրում լուծվող հարցերի մեջ իր դերակատարությունը գնալով պակասեցվում է: Վարդան Օսկանյանն ու Ֆելիքս Ցոլակյանն իշխանական ռեսուրսների առումով անհամեմատ թույլ են եւ մրցակցությանը չեն դիմանա: Կարծում եմ, որ ադմինիստրատիվ ռեսուրսի առումով ամենաուժեղը Սերժ Սարգսյանն է, սակայն նա էլ ունի մեկ պրոբլեմ. երկիրը, ժողովուրդը շատ բացասական է տրամադրված Սերժ Սարգսյանի եւ ընդհանրապես գործող վարչախմբի նկատմամբ: Ուստի դեմոկրատական ընտրությունների դեպքում այսօրվա վարչախմբի թեկնածուները պարտվելու են միանշանակ: Դրա համար մնում է մեկ տարբերակ. պետք է օգտագործեն ադմինիստրատիվ ռեսուրսներ: Սակայն կարծում եմ, որ առաջիկա ընտրությունների պարագայում ադմինիստրատիվ ռեսուրսներն այդպես կոշտ ու կոպիտ օգտագործել չեն կարողանա, քանի որ այդ դեպքում արդեն կարիք կլինի ժողովրդի վրա կրակել: Եվ հետո, գեոքաղաքական դաշտի տարբեր ուժեր, հատկապես իշխանական ներկայացուցչի նկատմամբ, խիստ տարակարծիք են: Ավելին, նրանց դեմ այնպիսի կոմպրոմատների բաժին մեջտեղ կբերեն, որ մարդը նույնիսկ իր թեկնածությունը չի ուզենա առաջադրել: Եթե մարդկանց բիզնեսի մի մասը գտնվում է Ռուսաստանում կամ ԱՄՆ-ում, ապա նրանք, բնական է, որ կոմպրոմատներ կունենան նրանց դեմ եւ հարկ եղած դեպքում կդնեն նրանց առաջ: Ի վերջո, Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, որ Քոչարյանին 21 հարց ուղղեց, դա պատահական չէր:
– Այդ դեպքում, ո՞ւմ թեկնածության վրա կկենտրոնանան Ձեր նշած գեոքաղաքական ուժերը:
– Իմ անձնական կարծիքով, ռուսները կկենտրոնանան Արամ Կարապետյանի վրա: Իսկ ամերիկացիները կփնտրեն ու կկենտրոնանան այն թեկնածուի վրա, ով լինելով թեկուզ պրոռուսական, կպաշտպանի իրենց հիմնարար սկզբունքները` ժողովրդավարություն, ազատ շուկա, ինչպես նաեւ` հաշվի կառնի, որ ԱՄՆ-ում մի քանի միլիոն հայ է ապրում: Ես կարծում եմ, որ ԱՄՆ-ն էլ է իր թեկնածուի հարցում կողմնորոշվել:
– Իսկ ո՞վ է այդ թեկնածուն:
– Ես չգիտեմ: Բայց ես կարծում եմ, որ եթե ինչ-որ հանգիստ պրոցես է գնում, ուրեմն նրանք արդեն կողմնորոշվել, վերջացրել են: Ընդ որում, ամեն կերպ հասկացնում են, որ այդ անձնավորությունն իշխանությունից չէ: