– Պարոն Բաղդասարյան, չե՞ք կարծում, որ օմբուդսմենի ընտրության աղմկահարույց գործընթացները վերահաստատեցին այն տեսակետը, թե ԱԺ-ն մինչ օրս գլխիկոր ընդունել է բոլոր այն օրենքները, որոնք պահանջվել կամ պարտադրվել են նախագահի կամ կառավարության կողմից: Չե՞ք կարծում, որ եթե ցանկացած օրենք կամ որոշում նույն փակ, գաղտնի ընթացակարգը պահանջեր, ինչպես օմբուդսմենի ընտրության դեպքում էր, ապա ԱԺ-ում այլեւս «պատվերով» քվեարկություն չի լինի:
– Նախ օմբուդսմենի ընտրության գործընթացը ոչ թե աղմկահարույց է, այլ ժողովրդավարական: Եթե լիներ մեկ թեկնածու, արդարացիորեն կարող էին նշել, թե բազմակարծություն չկա` ի՞նչ ընտրության մասին կարելի է խոսել: Այդ իսկ պատճառով էլ տարբեր քաղաքական ուժեր, այդ թվում` ՕԵԿ-ը, հնարավորություն ստեղծեցին բաց քննարկում կազմակերպելու համար, որից, կարծում եմ, շահեցին բոլորը: Ինչ վերաբերում է կառավարության կամ նախագահի կողմից պարտադրված օրենքներ ընդունելուն, ապա հայտնի է, որ նույն այդ կոալիցիոն կառավարությունը ձեւավորվել է ՀՀ նախագահի եւ ԱԺ մեծամասնության կողմից` համաձայն կոալիցիոն հուշագրի: Այնպես որ, պարտադրանքի կամ պատվերի մասին խոսք լինել չի կարող:
– Այն պնդումները, թե գործնականում դժվար էր ԱԺ պատգամավորների 1/3-ի վստահությունը ստանալ օմբուդսմեն ընտրելու համար, կարծեք հիմնավոր չէին, քանի որ երկրորդ ընտրությունը ցույց տվեց, որ հնարավոր է նույնիսկ ավելին ապահովել, եթե կա համապատասխան վստահություն: Այդ դեպքում ո՞րն էր առաջին ընտրության ձախողման պատճառը: Ի դեպ, ըստ մամուլում հրապարակված տեսակետների, Ռոբերտ Քոչարյանի անմիջական միջամտությունից հետո միայն հնարավոր եղավ հարցի դրական լուծումը: Վատ չե՞ք զգում, որ ձեր գլխավորած մարմնի աշխատանքները կարգավորում է Ռ. Քոչարյանը կամ նրա առաջին օգնականը:
– Ազգային ժողովը հիմնարկ չէ, ոչ էլ վարչական հաստատություն, ու ես էլ տնօրեն չեմ: ԱԺ-ն քաղաքական մարմին է` բաղկացած առնվազն յոթ տարբեր քաղաքական միավորներից: Յուրաքանչյուր միավոր գործում է իր սկզբունքներին եւ ծրագրերին համապատասխան: Ռոբերտ Քոչարյանը, որպես երկրի նախագահ, համագործակցում է Ազգային ժողովի հետ` ինչպես աշխարհի ցանկացած երկրում է: Այլ կերպ ուղղակի հնարավոր էլ չէ: Քանի որ շատ խոսվում է Արմեն Գեւորգյանի մասին, ապա նա` որպես առաջին օգնական, հանդես է գալիս ՀՀ նախագահի անունից, կատարում նրա անմիջական հանձնարարությունները, եւ կարիք չկա ուզուրպացնել նրա իշխանությունը կամ վերագրել նրան չեղած բաներ:
– Հայաստանի քաղաքական ուժերն արդեն սկսել են այս կամ այն ուժի, ուժերի հետ բանակցությունները` 2007թ. ԱԺ ընտրությունների վերաբերյալ: Խոսվում է նաեւ հնարավոր ֆորմատների, դաշինքների ձեւավորման մասին: Մեր տեղեկություններով` «Օրինաց երկիրն» էլ է սկսել իր բանակցային գործընթացները տարբեր կուսակցությունների, այդ թվում` նորաստեղծների հետ: Որեւէ արդյունք արձանագրվե՞լ է:
– Մենք միշտ էլ տարբեր կուսակցությունների հետ պարբերաբար քաղաքական քննարկումներ ունենում ենք, եւ սա սովորական աշխատանքային գործընթաց է: Կլինեն դաշինքներ, թե ոչ, ցույց կտա ժամանակը: Ինչ վերաբերում է նորաստեղծներին, ապա նրանց հետ ՕԵԿ-ը հանդիպումներ ու քննարկումներ չի ունեցել:
– «Օրինաց երկիրն» ընտրություններին միայնա՞կ է մասնակցելու, թե՞ այլ ուժերի հետ դաշինք կազմած:
– Դուք գիտեք, որ դաշինքների համար խորհրդարան մտնելու շեմը բարձրացել է: Սա նշանակում է, որ դաշինք կամ կուսակցությունների հետ միավորում մինչեւ ընտրությունները հնարավոր կլինի միայն այն դեպքում, երբ այդ ուժը ինչ-որ բան կավելացնի եղածին: Այս իմաստով պակաս կարեւոր չէ նաեւ հետընտրական համագործակցությունը:
– Ճի՞շտ են այն լուրերը, թե դուք այս անգամ լուրջ վերանայելու եք ձեր կուսակցության համամասնական ցուցակը, որից այսօրվա ձեր պատգամավորներից շատերը դուրս են մնալու ոչ արդյունավետ «աշխատանքի» համար:
– Ասվածը չի համապատասխանում իրականությանը: Ես առաջին անգամ եմ լսում նման լուրերի մասին, ապագա ընտրությունների համամասնական ցուցակը կկազմվի 2007թ. ընտրություններից առաջ` ինչպես եւ եղել է նախկինում:
– Ասում են` «Օրինաց երկիրը» 2007թ. ընտրությունների համար «սեւ ցուցակ» ունի կազմած, որտեղ նշված են այն անունները, թե ովքեր են ՕԵԿ ցուցակով մտնելու ԱԺ: Ի դեպ, ասում են, որ այդ անունները խիստ գաղտնի են, քանի որ հանրությունը դեռ տեղյակ չէ, որ այդ մարդիկ ՕԵԿ-ական են: Ի՞նչ կասեք այս մասին:
– Ես չգիտեմ` ով է ասում, երեւի ասողն անուն ունի, իսկ եթե չունի, ապա բամբասանքներ մեկնաբանելու ցանկություն չունեմ: Կրկնում եմ` որեւէ սեւ կամ սպիտակ ցուցակ չկա, ասվածը չի համապատասխանում իրականությանը:
– Եթե, ինչպես «lragir.am»-ն էր գրել, որն, ի դեպ, կապվում է ձեր անվան հետ, ՀՀԿ-ն ու «Բարգավաճ Հայաստանը» ընտրություններին մասնակցեն մեկ թիմով, չե՞ք կարծում, որ «Օրինաց երկիրը» լուրջ պրոբլեմներ կունենա, եւ առաջիկա ԱԺ-ում լուրջ տեղեր զբաղեցնելու նրա հույսերն անկատար կմնան: Բացի այդ` բանակցություններ են ընթանում նաեւ ՀՅԴ-ի եւ «Նոր երկիր» կուսակցության միջեւ, որոնք, ըստ լուրերի, նույնպես կարող է մեկ ֆորմատով մասնակցեն ընտրություններին: Այս հանգամանքը ՕԵԿ-ին չի՞ անհանգստացնում:
– «Լրագրի» հիմնադիրը հայկական լրագրողական շրջանակներին վաղուց ու լավ հայտնի Հայկազ Ղահրիյանն է, որը նաեւ կես դրույքով աշխատում է որպես խորհրդական: Հենց այդքանով էլ կարող է ինձ հետ կապ ունենալ: Ես չեմ խառնվում «Լրագրի» գործերին, նաեւ հայտարարում եմ, որ «Լրագրի» հրապարակումների հետ որեւէ առնչություն չունեմ: Բայց դա չի նշանակում, որ ինձ հետ աշխատել չեն կարող ազատ մտածող, սեփական կարծիք ունեցող եւ արտահայտող մարդիկ, որ նաեւ լրագրող են: Ինչ վերաբերում է ՀՀԿ-«Բարգավաճ Հայաստան» համագործակցությանը, ապա այդ մասին գրել եւ գրում են բոլորը: Նույնը վերաբերում է նաեւ «Նոր երկիր»-ՀՅԴ համագործակցությանը: ՕԵԿ-ը Հայաստանի ամենախոշոր քաղաքական կազմակերպությունն է` արդեն 60.000 անդամ ունեցող: Մենք եղել ենք, կանք ու կունենանք ծանրակշիռ ներկայություն ապագայում, իսկ թե ինչ ծավալով` կորոշի ժողովուրդը: Ողջունում ենք յուրաքանչյուր կոնկրետ համագործակցություն, որ ուղղված է Հայաստանի հզորացմանը: Բոլորը բոլորին ճանաչում են եւ կարող են ընտրություն կատարել. ընտրություն, ոչ թե դրա իմիտացիա, որովհետեւ այն կբերի լուրջ ցնցումներ Հայաստանում: ՕԵԿ-ը կանգնած է լինելու արդար եւ թափանցիկ ընտրություններ անցկացնելու ակունքներում: