Աշոտյանը ստաժ չունի, որ մեզ քննադատի

19/12/2005 Զրուցեց Լիլիթ ՍԵՅՐԱՆՅԱՆԸ

– Ինչպե՞ս եք վերաբերվում ձեր կուսակցության հասցեին հնչող մեղադրանքներին` «պոպուլիստ», «օճառվող», եւ այլն, որոնք հատկապես հնչում էին ձեր դաշնակից կուսակցությունների կողմից:

– 2005թ. ԱԺ գործունեությունը դրական եմ գնահատում: «ՕԵԿ»-ը բավական մեծ աշխատանք է կատարել, որոնցից կուզենայի նշել հատկապես ավանդների վերադարձը: Ինչ վերաբերում է մեր քաղաքական ուժին տարբեր պիտակներ կպցնելուն, ապա պետք է ասեմ, որ մենք հստակ որդեգրել ենք մեկ ճանապարհ. մեր ցանկացած քայլ կամ գործունեություն պետք է ծառայի ժողովրդին: Եթե որեւէ մեկը գտնում է, որ այդ աշխատանքներին պետք է պիտակ կպցնել, իրենց խնդիրն է: Ի վերջո, եթե որեւէ բան տեղից շարժվում է, օրինակ, ավանդների խնդիրը, եւ լուծում է ստանում, մարդիկ շնորհակալ են, դա նշանակում է, որ «ՕԵԿ» աշխատանքը ճիշտ ճանապարհով է գնում:

– ՀՀԿ-ն հայտարարում է, որ ավանդների մասնակի վերադարձը ՀՀԿ-ի հաղթանակն է, ոչ թե «ՕԵԿ»-ի:

– Անկեղծ ասած, ես կասեի, որ բոլորն էլ իրենց լուման ունեցել են այս գործում, բոլորն էլ աջակցել են: «ՕԵԿ»-ը չէր կարող մենակ լուծել այդ խնդիրը, բայց այն, որ բազմահազար մարդիկ դիմել են մեզ, որ մենք դրան լուծում տանք, մենք այդ աջակցությունը ցուցաբերել ենք ժողովրդին: Իսկ եթե ասում եք, որ մեզ պոպուլիզմի կամ չգիտեմ ինչի մեջ են մեղադրում, ապա ասում եմ, թող ցանկացած հարց ծառայի ժողովրդին ու լուծում ստանա: Եթե դրանից հետո մեզ կմեղադրեն պոպուլիզմի մեջ` թող մեղադրեն: Ժողովուրդը գիտակից է, հստակ հասկանում է, թե ով ինչպես է աշխատում: Իսկ նման անձի կողմից նման որակումներն այնքան էլ էական չեն:

– Էական չէ՞ նույնիսկ այն, որ դրանում ձեզ մեղադրում են ձեր կոալիցիոն գործընկերները: Եվ այն, որ վերջերս ՀՀԿ-ական Արմեն Աշոտյանը հայտարարեց, թե «ՕԵԿ» պատգամավորների վերջին հեռուստաեթերները նման են «հերթական օճառված» սերիալի՞:

– Նա չի կարող մեզ մեղադրել, որովհետեւ ինքը դեռ շատ երկար ճանապարհ ունի գնալու, որպեսզի դառնա քաղաքական լուրջ գործիչ եւ կարողանա հստակ պատկերացում ունենալ, թե ինչպես են աշխատում որեւէ քաղաքական ուժի հետ: Ես կարծում եմ, եթե նա նման բաներ է ասել, ուրեմն ճիշտ չի արել, որովհետեւ չի կարելի: Ասում եմ` ժողովուրդն ունի իր գնահատականը: Որեւէ անձի ասած խոսք ես չեմ ուզում որակել: Մեր ստացած բազմահազար նամակները, ժողովրդի զանգերն ամեն ինչ ասում են: Ես կարող եմ նույնիսկ տրցակներով նամակներ ցույց տալ, թե մենք որքան ենք աշխատում: Ժողովուրդը տեսնում է, չէ՞, որ մենք աշխատում ենք, եւ մեզանից ակնկալիքներ ունի: Սա է մեր որակը, եւ որեւէ մեկի գնահատականն ինձ, «ՕԵԿ»-ին բոլորովին չի հետաքրքրում: Մեզ հետաքրքրում է զուտ ժողովրդի հետ աշխատելն ու նրան որքան հնարավոր է գոհացնելը:

– Դուք վստահեցնում եք, թե ձեր ցանկացած գործողություն ուղղված է ժողովրդին ծառայելուն, սակայն ՀՀԿ-ական Ա. Աշոտյանն ասել էր, թե իր հետ առանձնազրույցում Արթուր Բաղդասարյանը խոստովանել է, որ հանրաքվեի գործընթացը կասկածի տակ դնելով` նա զուտ «ՕԵԿ»-ի PR-ն է իրականացրել: Փաստորեն ձեր նպատակն այնքան էլ ժողովրդին ծառայելը չէ, այդպես չէ՞:

– Ես չեմ ուզում դրան պատասխանել, քանի որ ինքն էլ չի ակնկալել կնոջ պատասխան: Ես չեմ ուզում դրա մեջ խորանալ, դուք ինձ ուրիշ դաշտ մի տարեք: Ես բոլորովին չեմ ուզում նրա հետ հարցուպատասխանի մեջ մտնել, որովհետեւ անիմաստ եմ համարում: Երիտասարդ է, գուցե որոշակի բաներ է ասել: Կգա ժամանակը, եւ ինքը կհասկանա, որ չի կարելի այդ ձեւով վարվել: Դրանք անհատական խոսակցություններ են: Քաղաքական երկու գործիչների միջեւ ինչ-որ խնդիր է բռնկվել, եւ գուցե հիմա ինչ-որ անձնական խնդիր է դարձել: Բայց դա արդեն մարման պրոցեսում է, խնդիրը փակված է: Քաղաքական դաշտում բազմաթիվ լեզվակռիվներ են լինում, եկեք չխորանանք այդ մանր-մունր խոսակցությունների մեջ: Ի վերջո, մեկը, որը քաղաքական դաշտում, կոպիտ ասած, ստաժ, փորձ չունի, չի կարող նման որակումներ տալ ու դրան անդրադառնալ:

– Հանրաքվեի քվեարկությունը բաց եք քվեարկել դուք եւ Ռոբերտ Քոչարյանը, որից հետո հայտարարվեց, թե, ի վերջո, գտնվեց նաեւ «Հանրապետության երկրորդ տղամարդը»: Ինչո՞ւ որոշեցիք բաց քվեարկել:

– Ես շատ վատ եմ զգում, որ նման արտահայտություն են արել իմ հասցեին: Ես իմ ընտանիքի հետ եմ գնացել ընտրության, եւ բոլորս նորմալ քվեարկել ու դուրս ենք եկել տարածքից: Նման բան չի եղել, ես բաց չեմ քվեարկել: Թող կանգնի իմ դիմաց մեկն ու ասի, որ ես բաց եմ քվեարկել: Ես ուղղակի արհամարհեցի այդ արտահայտությունը: Ըստ երեւույթին, ընդդիմության խնդիրը Հեղինե Բիշարյանի բաց կամ փակ քվեարկելը տեսնելը չէր: Հեղինե Բիշարյանն ընտրական շա՜տ մեծ փորձ ունի, եւ հստակ գիտեմ, թե ինչպես են ընտրում: Ես նման սխալ բան ինձ թույլ չէի տա եւ չեմ էլ արել: Կարծում եմ, եթե նույնիսկ որեւէ մեկը բաց է քվեարկում, դա դեռ չարիք չէ: Ես կուզենայի, որ ընդդիմությունն ավելի աչալուրջ լիներ, իրենց տեղերում լինեին: Չի կարելի բամբասել: Դրա համար ես ավելորդ համարեցի իրենց հետ գլուխ դնել ու որոշ մարդկանց, ինչպես Արամ Կարապետյանն է, պատասխանել, որովհետեւ նա անընդհատ կա՛մ ինչ-որ ճանապարհներ է փակում, կա՛մ չգիտեմ ինչեր է անում: Իր ասածների մեջ լրջություն չեմ տեսնում:

– Ձեզ դո՞ւր է գալիս պատգամավորի աշխատանքը:

– Շատ ծանր է պատգամավորի աշխատանքը: Անընդհատ պետք է ավելի հավասարակշռված ու լուրջ լինես: Երբ ԱԺ-ից դասարան եմ մտնում, կարծես կյանքում մեկ ուրիշ թեթեւություն եմ ապրում: Ինձ աշակերտն ավելի մեծ էներգիա է տալիս, ու դրանով ես կարողանում եմ կյանքի այս գորշությունները լրացնել: Ինձ դուր է գալիս այն, որ չարչարվում ես, ու մարդիկ քեզանից շնորհակալ են լինում: Անչափ ուրախ եմ լինում այդ ժամանակ: Թե չէ` այստեղ մարդիկ մանրախնդիր ընկնում են ավելորդ բաների հետեւից ու ինչ-որ բաներ են հնարում:

– Ձեր աշակերտները քաղաքական հարցեր չե՞ն տալիս ձեզ:

– Իմ առարկան առնչվում է քաղաքականության հետ: Իմ դասերը նրանց համար հետաքրքիր են անցնում, որովհետեւ ավելի շատ կենդանի խոսք ու վերլուծություն են լսում: Ես հաճախ եմ իմ դասաժամը դարձնում ԱԺ կենդանի դաս: Այսինքն` աշակերտներին նշանակում եմ ԱԺ նախագահ, տեղակալներ ու բաժանում եմ կուսակցությունների: Դա նրանց դուր է գալիս, եւ անհամբերությամբ են միշտ սպասում իմ դասաժամին:

– Ընդդիմությունը չի՞ բոյկոտում դասերը:

– Իհարկե, լինում է: Ընդդիմախոսներ էլ կան: Սահմանադրական հանրաքվեի ընթացքում մենք նաեւ ընդդիմադիր խոսողներ ունեինք, թե ինչու չեն ուզում «այո»: Սա շատ կարեւոր է, մենք պետք է մարդկանց մեջ հավատն արթնացնենք, որը կորցրել են: Եվ այս հավատի վերականգնման շրջանակներում մենք պետք է աշխատենք ոչ թե մեկը մյուսին սեւացնել եւ մրոտել: Ի վերջո, չի կարելի: Չի կարելի մտնել այնպիսի դաշտ կամ այնպիսի բաներ ասել, որն այնքան էլ քո գործը չէ:

– Իսկ ձեզ` որպես իշխանամետի կամ իշխանության ներկայացուցչի, մեղադրանքներ չե՞ն ուղղում:

– Կոնկրետ ինձ չեն հասցեագրում: Ես նրանց անընդհատ իրազեկում եմ, թե կրթական ոլորտում ինչ փոփոխություններ կան, ինչ օրենքներ մշակեցինք: Կան բաներ, որ պետք է բացատրել նրանց: Ամեն ինչը չէ, որ հասնում է ժողովրդին: Մենք օրենքներն ընդունում ենք, բայց նրանց իրազեկող չկա: Իմ հայտարարությունները լսում են իմ աշակերտներն ու գործընկերները եւ շնորհակալ են, որ ես կամ իրենց համար: Ասեմ, որ ես առողջ քննադատությունն էլ եմ ընդունում: Ում կողմից ուզում է` լինի, ի՞նչ է եղել որ: