Հերթը հասավ տպագիր մամուլին

14/12/2005 Լիլիթ ՍԵՅՐԱՆՅԱՆ

Թերեւս ոչ ոք այլեւս չի զարմանա, եթե մի օր Ռոբերտ Քոչարյանն արթնանա ու հայտարարի, որ ինքը շա՜տ էր սիրում ընդդիմադիր թերթեր կարդալ, բայց չի կարողանում, որովհետեւ բացի իշխանամետ թերթերից` իր ձեռքն այլեւս որեւէ թերթ չի ընկնում, կամ բաժանորդագրվել է, բայց չեն տալիս: Հիմա էլ արդեն չենք զարմանում, երբ իշխանությունները հայտարարում են, թե «Ա1+»-ի հեռարձակման դադարեցումը քաղաքական որոշման հետեւանք չէր, որովհետեւ, ինչպես տարբեր տրամաչափի պաշտոնյաներն են փորձում համոզել, ասելով` «Ախր, Քոչարյանն այն շատ էր սիրում նայել»:

«ՀՀ փոստային կապի մասին» օրենքը, որն ընդունվել է 2004թ. դեկտեմբերին, եւս մեկ անգամ ապացուցում է, որ թե՛ «Ա1+», թե՛ «Նոյան Տապան» հեռուստաընկերությունների փակումը զուտ քաղաքական մոտեցում էր: Հիշյալ հեռուստաընկերությունների հեռարձակումը դադարեցվեց «Հանրային հեռուստառադիոընկերության մասին» օրենքով, իսկ «ՀՀ փոստային կապի մասին» օրենքով փորձ է արվում խոչընդոտել տպագիր մամուլի տարածումը: Այսպիսով, իշխանությունները պատրաստվում են առաջիկա` 2007թ. խորհրդարանական եւ 2008թ. նախագահական ընտրություններին, որոնց պետք է անհապաղ ազատվել նաեւ անաչառ տեղեկատվություն տարածող տպագիր մամուլից:

«Փոստային կապի մասին» օրենքի 3-րդ հոդվածի համաձայն, «տպագիր հրատարակությունների տարածում` տպագիր հրատարակությունների բաժանորդագրություն եւ առաքում բաժանորդներին» գործունեությամբ զբաղվող գործակալությունները պետք է լիցենզավորվեն` տարեկան վճարելով 5 մլն դրամ: Հակառակ դեպքում` այդ գործակալությունների գործունեությունը համարվում է անօրինական: Այս մասին տպագիր մամուլի բաժանորդագրությամբ եւ տարածմամբ զբաղվող գործակալություններն իմացել են ընդամենը 15 օր առաջ, երբ Կառավարությանն առընթեր Հարկային պետական ծառայության աշխատակիցները համապատասխան փաստաթղթով սկսել են ստուգումներ անցկացնել իրենց գործակալություններում: Ի դեպ, Հայաստանում, բացի «Հայփոստից» եւ «Հայմամուլ» գործակալությունից, նման գործունեություն ծավալում է թվով հինգ կազմակերպություն: «Բլից-Մեդիա» ՍՊԸ տնօրեն Արմեն Դավթյանը նույնպես այն «երջանիկներից» է, ով այդ մասին իմացել է Հարկային ծառայության աշխատակիցներին իր մոտ տեսնելիս, ովքեր անմիջապես հայտարարել են, որ ինքը` Ա. Դավթյանը, արդեն վեց ամիս է, զբաղված է անօրինական գործունեությամբ ու ենթակա է տուգանման: «Մենք այս նոր օրենքի մասին տեղյակ չենք եղել: Այդ մասին իմացանք, երբ մեզ մոտ եկան Հարկային ծառայության աշխատակիցներն ու ասացին, որ մենք չլիցենզավորված գործունեությամբ ենք զբաղվում` դեմ տալով «ՀՀ փոստային կապի մասին» օրենքը: Իրենք, մասնավորապես ՀՀ Կապի եւ տրանսպորտի նախարարությունը, որն այս օրենքի հեղինակն է, պարտավոր էին մեզ հատուկ գրությամբ զգուշացնել, թե մենք նոր ինչ պարտավորվածություններ ունենք: Էլ չեմ ասում`սեմինարների մասին, որոնք նույնպես պարտավոր էին անցկացնել ու բացատրել, թե մեզ համար ի՞նչ ճակատագիր են նախապատրաստել»,- ասում է Ա. Դավթյանը: Ինչպես մյուս, այնպես էլ` այս ՍՊԸ-ները, եթե ոչ` ամիսը մի քանի անգամ, գոնե մեկ անգամ առնչվում են Հարկային պետական ծառայության հետ: Սակայն անցած վեց ամիսների ընթացքում նրանց հաշվետվություններն ընդունելիս չեն զգուշացրել, որ իրենց գործունեությունն այլեւս անօրինական է. «Երբեք նման խոսակցություն չի եղել: Մենք ամեն ամիս ԱԱՀ-ի եւ այլ հաշվետվություններ ենք ներկայացրել Հարկային ծառայությանը, բայց իրենք մեզ ոչինչ չեն ասել: Բայց պարտավոր էին ասել` լիցենզավորի գործունեությունդ»,- նկատեց «Բլից-Մեդիա» ՍՊԸ տնօրենը: «Թերթերի տարածումն ու բաժանորդագրությունը չի կարելի լիցենզավորել,- ասում է Ա. Դավթյանը` ավելացնելով,- բա Եվրոպական կոնվենցիան, որը ստորագրել է մեր երկիրը` պարտավորվելով չընդունել որեւէ փաստաթուղթ, որը կխոչընդոտի տպագիր մամուլը տարածելուն: Դեմոկրատիայից եւ այլ մեծ-մեծ բաներից են խոսում ու լիցենզավորո՞ւմ են այս բնագավառը: Զարմանում եմ: Դրսից մեծ գումարներ են ներդրվում, որպեսզի թերթեր տարածող գործակալությունները ճիշտ աշխատեն ու հնարավորություն տան արդյունավետ գործունեություն ծավալել, իսկ մերոնք էլ արգելում են»:

Սակայն միակ զավեշտը սա չէ: Պարզվում է, իշխանությունների համար տպագիր մամուլն ու կազինոն նույնն են եւ պետք է նույն ձեւով լիցենզավորվեն: Կազինոները եւ տպագիր մամուլ տարածող ընկերությունները, եթե ուզում են աշխատել, ապա պետք է հավասարապես տարեկան վճարեն 5 մլն դրամ: «Կազինոները լիցենզիա ձեռք բերելու համար տարեկան 5 մլն դրամ են վճարում, հիմա այս օրենքով մեզանից էլ են այդքան պահանջում, իսկ ծխախոտի եւ ալկոհոլային խմիչքների լիցենզավորումը 50.000 դրամ է ընդամենը: Ուրեմն` ի՞նչ, մենք հիմա կազինո՞ ենք»,- զարմացած հարցնում է Ա. Դավթյանը` վստահեցնելով, որ եթե օրենքը չվերանայվի, ապա բացի «Հայփոստից» եւ «Հայմամուլից» մյուս բոլոր ընկերությունները կփակվեն: «Մենք ի վիճակի չենք այդքան մեծ գումարներ վճարել,- ասում է նա: -Բայց եթե ալկոհոլային խմիչքների ու ծխախոտի լիցենզավորումը 50.000 դրամ է, թող թերթերինն էլ այդքան լիներ: Եթե 50.000 լիներ, ո՞վ կխոսեր ընդհանրապես դրա մասին: Կմուծեինք` կաշխատեինք: Խելքին մոտ բա՞ն է կազինոների եւ թերթերի լիցենզավորումը նույն հարթության վրա դնելը: Մինչեւ 100.000 դրամ` խնդրեմ, կմուծենք, ավելին չենք կարող, անիմաստ է: Չնայած մենք ընդհանրապես դեմ ենք լիցենզավորմանը: Մենք կազինո չենք, եւ այս պարագայում խոսքը վերաբերում է խոսքի ազատությանը, խոսքի ազատության տարածմանը: Իսկ լիցենզավորման գաղափարը հակասում է դրան»:

Ի դեպ, «Հայմամուլի» տնօրեն Հայկարամ Մխիթարյանը մեզ տեղեկացրեց, որ ինքը ստիպված է եղել օրերս 5 մլն դրամ վճարել ու լիցենզիա ձեռք բերել: Հակառակ դեպքում, ինչպես նշեց Հ. Մխիթարյանը, ինքն այլեւս չէր կարողանում գործունեություն ծավալել, որովհետեւ ամենուր իրենից լիցենզիա էին պահանջում: Իսկ ՀՀ կապի եւ տրանսպորտի նախարար Անդրանիկ Մանուկյանի պնդումներին ի պատասխան, թե «Տպագիր մամուլի բաժանորդագրությունը չի լիցենզավորում», Հ. Մխիթարյանն ասաց. «Օրենքում շատ հստակ է գրված, որ պետք է լիցենզավորվի, քանի որ համարվում է փոստային ծառայություն: Իսկ ես չեմ կարող ամիսներով սպասել, թե երբ օրենքը նորից կմտնի ԱԺ ու փոփոխությունների կենթարկվի»:

Հիշեցնենք, որ Սլովենիայում այն ֆիզիկական կամ իրավաբանական անձը, ով կխոչընդոտի մամուլի տարածումը, ենթակա է ազատազրկման մեկ տարի ժամկետով: Իսկ Մինսկում, որի օրինակը մեզ շատ ավելի մոտ է, բոլորովին այլ իրավիճակ է: Այնտեղ Լուկաշենկոն սկզբում լիցենզավորեց թերթերի տարածումը, եւ` տեսնելով, որ դժգոհությունների ալիքը մեծ չէ, լիցենզավորեց նաեւ թերթերի ներմուծումը: Իսկ վերջում` լիցենզավորեց նաեւ խմբագրությունները: Այնպես որ` ամեն ինչ ընթանում է նույն տրամաբանությամբ ու հերթականությամբ:

Ինչ վերաբերում է իշխանությունների կողմից տարվող քաղաքականությանը, ապա մենք դրանում կհամոզվենք, երբ իշխանությունները սկսեն լծվել խորհրդարանական ընտրությունների քարոզարշավին: Այդ ժամանակ դեռ հարց է` լիցենզիա ձեռք բերած ընկերությունները հավասարապես կտարածե՞ն ընդդիմադիր մամուլը, թե՞ կհայտարարեն, որ այն ընթերցող չկա: