– Ինչպե՞ս եք գնահատում Կառավարության նոր ծրագիրը:
– Կառավարության ծրագրին ծանոթ չեմ, միայն տեղյակ եմ քննարկումների ընթացքին, սակայն չեմ ուզում դրա հիման վրա կարծիք կազմել: Բայց մի բան պարզ է. կառավարությունը հինգ տարի, փաստորեն, խոտանել է տնտեսական ամբողջ համակարգը եւ որեւէ առաջընթաց չի արձանագրել, ընդհակառակը` արտագաղթ, գումարած` սոցիալական լրջագույն խնդիրներ, աղքատության մոտ քառասուն տոկոսի աճ, այդ պարագայում որեւէ նոր բան սպասել շատ բարդ է:
– Իսկ ինչպե՞ս եք գնահատում խորհրդարանում կառավարության նոր ծրագրի քննարկումների ընթացքը: Գնահատականներ հնչեցին, որ այդ քննարկումները նոր մշակույթ կարող են ներմուծել խորհրդարանի աշխատանքում: Ձեր կարծիքով` նոր ԱԺ-ն եւ դրանում կատարվող գործընթացներն ընդհանուր առմամբ ի՞նչ ազդեցություն կունենան քաղաքական համակարգի վրա:
– Քաղաքական կուսակցությունների եւ քաղաքական համակարգի կայացման գործընթաց չի կարող լինել այնպիսի մի վարչախմբի պարագայում, ինչպիսին գոյություն ունի այսօր Հայաստանում: Հայաստանում այսօր գործընթացները գնում են դեպի միակուսակցական համակարգի ձեւավորում, պառլամենտը ձեւավորվել է երկու մարդու` Սերժ Սարգսյանի եւ Ռոբերտ Քոչարյանի բարի կամքով, հասարակությունը, ժողովուրդը որեւէ ազդեցություն չի ունեցել այս խորհրդարանի ձեւավորման գործում: Ժողովուրդն օգտագործվեց` որպես ապրանք, ով ինչքան կարողացավ` գնեց, գնողներն էլ հիմնականում Հանրապետական եւ «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցություններն էին, վերջինիս էլ գնելու հնարավորություն տրվեց իշխող վարչախմբի կողմից: Մնացած կուսակցություններին տարբեր առիթներով հնարավորություն տրվեց հաղթահարել հինգ տոկոսի շեմը: Այսինքն` քաղաքական դաշտը, որպես այդպիսին, ոչնչացման եզրին է, ինչի դրսեւորումը, օրինակ, ակնհայտ է մեր կուսակցության գրասենյակը գրավելու գործընթացի համատեքստում:
– Իսկ ինչպե՞ս եք մեկնաբանում ԲՀԿ-ի «միջանկյալ», ինչ-որ առումով` անորոշ կարգավիճակը, մասնավորապես այն, որ ԲՀԿ-ն խուսափեց հայտարարել իր` ԱԺ-ում ընդդիմադիր խմբակցություն լինելու մասին:
– ԲՀԿ-ի մասին ես առիթներ ունեցել եմ կարծիքներ արտահայտել եւ՛ կուսակցական, եւ՛ անձնական համատեքստերում, կարծում եմ` որեւէ բան չի փոխվել. ԲՀԿ-ն ինչպես եղել է վերահսկելի, ուղղորդվող վիճակում, նույնն էլ մնացել է, նա ինքնուրույն որեւէ որոշում ընդունելու կենսունակությունը, կարծեմ, չունի:
– Կոնգրեսի ներսում առկա եւ հնարավոր տարաձայնությունները ինչպե՞ս կանդրադառնան խորհրդարանում ՀԱԿ խմբակցության գործունեության վրա:
– Գիտեք, նույնիսկ մեկ կուսակցության ներսում հնարավոր են տարբեր կարծիքներ, իսկ մեկ տասնյակից ավելի կուսակցությունների ներսում սա շատ բնական երեւույթ է: Այս փուլում Կոնգրեսի ներսում տեղի է ունենում գործընթաց, որը կարելի է ընդհանրացնել հետեւյալ հարցով. 2013 թվականին Կոնգրեսը կկարողանա՞ երկրում իրավիճակ փոխել, թե՞ ոչ: Եթե ներկոնգրեսական մեր տարակարծությունները հաղթահարվեն, լուծումները գտնվեն, ուրեմն 2013 թվականին հույսներս չենք կորցնի, իսկ եթե` ոչ, կունենանք այն, ինչ ունեցանք 2012 թվականի մայիսին:
– «Ժողովրդավարական Հայրենիք» կուսակցության գրասենյակի շուրջ կատարվող գործընթացների մասին խոսելիս նշել էիք, որ վարձակալության պայմանագրի չվերակնքման թիկունքում բարձրաստիճան պաշտոնյա է կանգնած: Կհրապարակե՞ք նրա անունը:
– Ես քաղաքական դաշտում նոր մարդ չեմ, իմ խոսքը միշտ եղել է փաստարկված, ես չեմ ուզում վաղաժամկետ ինչ-որ բաներ ասել, բայց կարծում եմ, որ մինչեւ սեպտեմբեր հստակ գործընթացներ կլինեն` կապված գրասենյակի հետ: Եթե իշխանությունները կոնկրետ հետեւություններ չանեն եւ օրենքով սահմանված կարգով տարածք չտրամադրեն, ապա ամբողջ պատասխանատվությունը հենց իրենց վրա կընկնի, իսկ թե ո՞ր բարձրաստիճան պաշտոնյան է աչք տնկել այդ տարածքի վրա, ապագան ցույց կտա, եւ նա չի կարող յուրացնել այդ տարածքը, որովհետեւ դա մարդ-կուսակցությունից առգրավված տարածք չէ, դա կայացած կուսակցությունից առգրավված տարածք է, որեւէ պաշտոնյա, անկախ այն բանից, թե ո՞ր կլանի ներկայացուցիչ է, ի՞նչ ունեցվածք ունի, ի՞նչ քանակությամբ սափրագլուխներ ունի, չի մարսի դա:
Մարիամ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆ