Թամազյանին ոչ միայն չեն ընդունում, այլ՝ զզվում են նրանից,- ասում է Աշտարակի բնակիչ Սիմոն Տեր-Սիմոնյանը

03/09/2011 Լուսինե ՍՏԵՓԱՆՅԱՆ

Ահազանգ հանցագործությունների մասին

Արագածոտնի մարզի Աշտարակի քաղաքապետ Գագիկ Թամազյանի կատարած անօրինականությունների մասին փաստերը մեր թերթում ներկայացրել ենք ոչ թե մեկ հոդվածով, այլ, ելնելով դրանց քանակից, նույնիսկ շարք ենք պատրաստել: Հիշեցնենք, որ Աշտարակի մի շարք բնակիչների խախտված հողային իրավունքների մասին մեր հարցումներին քաղաքապետ Գ. Թամազյանը ոչ միայն չէր պատասխանում, այլեւ` բոլոր հնարավոր ձեւերով խուսափում էր որեւէ լրագրողի հետ «առճակատումից»:

Մի քանի ամիս առաջ անօրինականությունների մասին փաստաթղթերի փաթեթը մեր ձեռքին` այցելեցինք Աշտարակի քաղաքապետարան: Թեեւ նրա քարտուղարուհին վարժ տիրապետում է լրագրողներին «ցրելու» հմտություններին, այդուհանդերձ քաղաքապետարանի շենքի մոտ ժամեր շարունակ սպասելով` մենք հանդիպեցինք Գագիկ Թամազյանի հետ: Բանից պարզվեց, որ աշտարակցիների կողմից իրենց քաղաքապետի հասցեին հնչեցրած դժգոհություններն ու բողոքներն այնքան էլ օբյեկտիվ չեն, քանի որ այդ քաղաքապետից ոչ միայն կարելի է արդարացիորեն դժգոհել, այլեւ բառիս բուն իմաստով` զզվել: Գ. Թամազյանի «դաստիարակվածությունը» բնորոշելու համար բավական է միայն նշել այն փաստը, որ իրենից հարցազրույց խնդրող լրագրողին նա պատասխանում է` «Հավես չունեմ, ժամանակդ լրացավ, դավայ ստուց»:

Ինչեւէ, լրագրողների բախտն այդ իմաստով բերել է, քանի որ, ի տարբերություն շարքային քաղաքացիների` մեզ գոնե հաջողվել է քաղաքապետի աշխատասենյակ սողոսկել: Մինչդեռ Աշտարակի բնակիչներն ընդհանրապես իրավունք չունեն քաղաքապետարանում իրենց խնդիրը բարձրացնել:

Գրող, «Աշտարակի ժողովրդական տեղանունների բառարանի», մի շարք գիտական աշխատությունների հեղինակ Սիմոն Տեր-Սիմոնյանը վստահեցնում է, որ քաղաքապետն անգամ ոստիկանի հաստիքով մի «պահապան» է նշանակել իր աշխատասենյակի մոտ, որպեսզի վերջինս կանխի քաղաքացիների մուտքն անձամբ իր սենյակ: «Ես ի լուր աշխարհի հայտարարում եմ` Աշտարակում քաղաքապետին ոչ միայն չեն ընդունում, այլեւ` զզվում են նրանից: Հարցրեք աշտարակցիներից: Ես նրան չեմ ասում Գագիկ Թամազյան, այլ ասում եմ` Գ. Թամազյան: Ոչ միայն ասում եմ, այլեւ` դիմում գրելիս Գ. Թամազյանին եմ ուղղում խոսքս»,- վրդովված ասում է Ս. Տեր-Սիմոնյանը, ով վստահեցնում է, որ բնակիչներն այլեւս որեւէ խնդրով նրան չեն դիմում, այլ միանգամից գնում են լրատվամիջոցների դուռը:

«Գ. Թամազյան, առոչինչ է քո աշխատանքը»

Ս. Տեր-Սիմոնյանը երեկ այցելել էր մեր խմբագրություն: Նա ներկայացնում էր իր դիմում-բողոքները եւ Արագածոտնի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի վճիռը, ըստ որի` դատարանը ճանաչել է քաղաքացու իրավունքը եւ քաղաքապետին պարտավորեցրել է վերականգնել քաղաքացու խախտված իրավունքը: Մինչդեռ նույնիսկ դատարանի վճիռը Գ. Թամազյանի համար ոչինչ է: «Քրոջս աղջիկը` Գայանե Սիմոնյանը, տարիներ առաջ ոչ լավ կյանքից մեկնեց Ռուսաստան` արտագնա աշխատանքի: Ինձ խնդրեց, որ իրեն սեփականության իրավունքով պատկանող 3800քմ հողատարածքի կադաստրային հարցերով զբաղվեմ, եւ լիազորագիր ուղարկեց: Դիմեցի կադաստրային մարմիններին, ու բացահայտվեց, որ քաղաքապետ Գ. Թամազյանն այդ հողի մի մեծ հատվածը բռնազավթել է: 3800 քմ մակերեսով հողատարածքը բոլոր փաստաթղթերում գրանցել են 2500քմ: Ավելին ասեմ. էնքան փնթի են աշխատում, որ մի թղթում 2500քմ է նշված, իսկ մեկ այլ թղթում` 2600քմ: Հետո պարզվեց, որ Գ. Սիմոնյանին սեփականության իրավունքով պատկանող այդ հողատարածքից 1100 եւ հողատարածքին կից մեկ այլ բնակչից նույն քանակությամբ հող յուրացնելով` 2200քմ մակերեսով հող ծախել է մեկ այլ մարդու: Այսինքն` ուրիշի հաշվին փող է աշխատել»,- ասում է Ս. Տեր-Սիմոնյանը` ավելացնելով, որ Գ. Սիմոնյանին պատկանող հողատարածքի մակերեսն ամրագրված է պետական մի շարք ակտերում: Մասնավորապես, 1991թ. հողերի սեփականաշնորհման գործընթացի ժամանակ Աշտարակի շրջանի Արայի գյուղական խորհուրդը Ա N032554 պետական ակտով հաստատել է Գ. Սիմոնյանի իրավունքը 3800քմ հողատարածքի նկատմամբ: «Ես նույնիսկ տվյալներ ունեմ, որ Արայի նախկին գյուղ-ձեռնարկության հողի պետական ակտերի հաշվառման գիրքը քաղաքապետարանում չի պահպանվում: Քաղաքապետը հաշվառման նոր մատյան է կազմել, որտեղ էնքա՜ն մարդկանց հողեր են յուրացրել: Հարյուրավոր աշտարակցիներ կան, որոնց հողերը մատյանում իրական հասանելիքից շատ քիչ գրանցելով` դրանք յուրացնում ու վաճառում են մեկ ուրիշի: Թող վերահսկող մարմինները գնան եւ ուսումնասիրություն կատարեն, թող բնակիչներից հետաքրքրվեն, թե սեփականաշնորհման գործընթացի ժամանակ ի՞նչ հասանելիք են ունեցել, ու հիմա ի՞նչ է մնացել: Պետական ակտերի քաղվածքը ներկայացնում եմ, ասում է` էդ քաղվածքն առոչինչ է: Ես էլ հայտարարում եմ` առոչինչ է այդ քաղաքապետն ու իր կատարած աշխատանքը»,- ասում է քաղաքացին` պետական մարմիններին ահազանգելով, որ քաղաքապետարանի պետական ակտերի նորաստեղծ հաշվառման գրքում մի շարք անօրինականություններ կան: Ս. Տեր-Սիմոնյանը 2010թ. հոկտեմբերին դիմել է Արագածոտնի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարան` պահանջելով. «Վերականգնել հողատարածքը հողի սեփականության իրավունքի պետական ակտով, նախնական իրադրային հատակագծով ու չափերով»: Դատարանն ապացուցված է համարել, որ Աշտարակ քաղաքի հողային բարեփոխումների եւ սեփականաշնորհման հանձնաժողովի 1991թ. մարտի 9-ի որոշման համաձայն` Գ. Սիմոնյանի անվամբ սեփականաշնորհվել է Արայի տեղամասից 0.38 հա վարելահող, որը հաստատվում է նաեւ 09.11.1995թ. տրված Ա 032534 հողի սեփականության իրավունքի պետական ակտով: Ընդ որում, հայցվորը դատարան է ներկայացրել տարիներ շարունակ հողի համար հարկեր վճարելու կտրոնները: Ինչեւէ, Արագածոտնի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի վճիռը գտնվում է մեր ձեռքի տակ, որտեղ արձանագրված է հետեւյալը. «Վերականգնել 09.11.1995թ. Ա 032534 հողի սեփականության իրավունքի պետական ակտով հայցվորի ընտանիքին սեփականաշնորհված 0.38 հա հողատարածքի նկատմամբ խախտված իրավունքը` պարտավորեցնելով պատասխանող Աշտարակ համայնքին կատարված գրանցումն ուղղելու համար նախատեսված ծախսերը կատարել համայնքի հաշվին, քարտեզագրելով հատկացված հողամասն ըստ Ա 032534 հողի սեփականության իրավունքի պետական ակտի տվյալների»: Դատարանը վճիռը կայացրել է 2011թ. մայիսին, որտեղ արձանագրված է նաեւ բողոքարկելու մեկամսյա ժամկետի մասին հիշեցումը: Աշտարակի քաղաքապետարանն` ի դեմս քաղաքապետ Գ. Թամազյանի, ոչ կատարել է դատարանի պահանջը, ոչ էլ վերաքննիչ բողոք է ներկայացրել: Այսինքն` թքած ունի դատարանի որոշման վրա: «Միայն վերջերս ՀՀ Վերաքննիչ դատարանից ծանուցում եմ ստացել, որ ՀՀ Վերաքննիչ դատարանը որոշում է կայացրել Աշտարակի քաղաքապետարանի ներկայացուցիչ Էդուարդ Քալանթարյանի վերաքննիչ բողոքը վարույթ ընդունել: Էս ի՞նչ երկիր ա ախրգ վճռում պարզ գրված է, որ պատասխանողն իրավունք ունի բողոքարկել մեկամսյա ժամկետում, բայց Գ. Թամազյանն էնքան հզոր է, որ երեք ամիս հետո կարողանում է մտնել դատարան: Բա Վերաքննիչ դատարա՛ն, դու օրենք ես խախտում չէ՞, բա դու մեկամսյա ժամկետի տակ կնիք ու ստորագրություն ես դրել, էդ ո՞նց ես բողոքը վարույթ ընդունել: Փողո՞վ, Գ. Թամազյանի շրջապատի օգնությա՞մբ: Դու դատարան ես, չէ՞, խեղճ ու կրակների վրա կիրառում ես, չէ՞, ժամկետները, բա ինչի՞ ես օրենք խախտում` հանուն Գ. Թամազյանի: Ես վստահ եմ, որ նա գնացել, փողով խոսացել է, որ` ընդունեք վարույթ ու առաջին ատյանի վճիռը բեկանեք, իմ օգտին վճիռ արձակեք»,- զայրացած ասում է Ս. Տեր-Սիմոնյանը, ում պահանջը միանգամայն օրինական է, քանի որ արձանագրությունների ամսաթվերի հակասություններն ապացուցում են ժամկետի խախտման անօրինականությունը: Այլ կերպ ասած` ՀՀ Վերաքննիչ դատարանը բողոքն ընդունելու որոշում կարող է կայացնել անգամ մեկ տարի անց` խախտելով դատաիրավական մի շարք նորմեր. «Նայեք դրանց գրած բողոքը` անգրագետ, անհասկանալի, փնթի: Եթե մի ուսուցիչ կարդար` 2 կնշանակեր: Եվ դատարանն այդ բողոքն ընդունել է վարույթ, անհարմար է, էլի»: Ինչեւէ, ՀՀ Վերաքննիչ դատարանում գտնվող Աշտարակի քաղաքապետարանի բողոքը կլսվի հոկտեմբեր ամսին: Մենք կփորձենք հետեւողականորեն ներկայացնել այս գործի մանրամասները: Առաջիկայում կներկայացնենք նաեւ Աշտարակի բնակիչների խախտված իրավունքների մասին հետաքրքիր փաստեր:

ՀՀ նախագահի հանձնարարակա՞նն էլ է առոչինչ

Աշտարակի քաղաքապետ Գ. Թամազյանի` դեռեւս 2009թ. ներկայացրած հաշվետվության մասին «Ինֆորմացիայի ազատության կենտրոնի» լրագրողը նկատել էր. «Չանդրադառնալով հաշվետվության մանրամասներին` նշենք, որ այնպիսի տպավորություն էր, կարծես Գ. Թամազյանը ներկայացնում էր այլ գերատեսչության հաշվետվություն: Բացահայտում արած չենք լինի, եթե ասենք, որ Աշտարակի քաղաքապետին հաշվետվության տեքստը պատրաստի գրած էին տվել, եւ քաղաքապետը անքուն գիշերներ չէր անցկացրել այն գրելու համար: Քաղաքապետն ամեն ինչ անում է, որպեսզի համայնքապետի եւ ավագանու կայացրած որոշումները քաղաքացիների ձեռքը չընկնի»:

Աշտարակի քաղաքապետը չի ենթարկվում ոչ միայն դատարանի վճռին, այլեւ` ՀՀ նախագահի հանձնարարականներին: Ամիսներ առաջ նրա թույլտվությամբ Աշտարակի Տիգրան Մեծ 28ա շենքին կից խաղահրապարակն ավերվում էր Ոստիկանության նախկին աշխատակից, «Ջրմուղ» կոյուղում որպես իրավաբան աշխատող Բագրատ Մարգարյանի կողմից: Վերջինս ջրագծերը վերանորոգելու քողի տակ լայնամասշտաբ շինարարություն էր նախաձեռնել: Եվ դա արել էր Գ. Թամազյանի հովանու ներքո, նրա թույլտվությամբ: Տիգրան Մեծ 28ա շենքի բնակիչները վստահեցնում էին, որ ամիսներ առաջ ՀՀ նախագահի Վերահսկողության բաժնի աշխատակիցներն այցելել են այդ տարածք եւ պահանջել անմիջապես դադարեցնել քանդման գործողությունները: Սակայն անգամ ՀՀ նախագահի վերահսկողական ծառայության պահանջից հետո նրա թույլտվությամբ Բ. Մարգարյանը շարունակել էր այդ գործողությունները: Այսինքն` քաղաքապետի «դուխը» հերիքում է դեմ գնալ ոչ միայն դատարանների վճիռներին, այլեւ ՀՀ նախագահի Վերահսկողական ծառայությանը:

Իսկ ո՞ւմ շնորհիվ է Գ. Թամազյանը այսպես «թռվռում». ըստ տեղեկությունների` վերջինս ՀՀ գլխավոր դատախազի տեղակալ Արամ Թամազյանի հորեղբոր որդին է: