«Ամենազորն ու քավության նոխազը»

11/12/2010

ԱԺ «Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավոր Անահիտ Բախշյանը երեկ նամակ է ուղարկել ՀՀ վարչապետին` Արդարադատության նախարարի` աշխատանքից հեռացման հետ կապված մի շարք հարցերի վերաբերյալ: Նա Տ. Սարգսյանին հիշեցրել է դեկտեմբերի 9-ին` Կառավարության նիստի ժամանակ Գ. Դանիելյանին ազատելու մասին հայտարարությունը, որտեղ նա ասել էր. «Մենք ձեզ հետ միասին պետք է մեծ կարեւորություն տանք էթիկայի կանոնների պահպանմանը, բոլոր գերատեսչություններում պաշտոնատար անձանց պահվածքին: Հարկադիր կատարման ծառայության ղեկավարը թույլ է տվել էթիկայի կանոնների լուրջ խախտում: Արդարադատության նախարարին հանձնարարվել է հրապարակային պատժել ծառայության պետին իր պահվածքի համար: Արդարադատության նախարարը հանձնարարականը չի կատարել»: Այնուհետեւ Ա. Բախշյանը նկատել է. «Արդյունքում ՀՀ նախագահի հրամանագրով աշխատանքային պարտականությունները ոչ պատշաճ կատարելու պատճառով` աշխատանքից ազատվել է ՀՀ արդարադատության նախարար Գեւորգ Դանիելյանը: Իհարկե, պաշտոնատար անձանց պատշաճ պահվածքի Ձեր պահանջին ամբողջությամբ կմիանա մեր հասարակությունը եւ մենք նույնպես: Շատ ավելի հասկանալի կլիներ այս ամենը, եթե անմիջապես աշխատանքից ազատվեր հենց էթիկայի կանոնները լրջորեն խախտած պաշտոնյան: Սակայն հասարակությունը, պաշտոնապես տեղեկացված չլինելով Հարկադիր կատարման ծառայության ղեկավարի կողմից թույլ տված էթիկայի կանոնների լուրջ խախտման մասին, բարձրացնում է մի շարք հարցեր. Ինչո՞ւ հեռուստալրատվամիջոցները պաշտոնապես չեն հրապարակել ՀՀ գլխավոր հարկադիր կատարողի էթիկայի խախտման փաստի մասին լուրը, որպեսզի հասարակությունը ընկալի հրամանագիրը: «ԴԱՀԿ ծառայության մասին» ՀՀ օրենքի 36-րդ` «Կարգապահական տույժը կիրառելու եւ տույժը հանելու կարգը» հոդվածի 1-ին կետում գրված է. «Կարգապահական տույժը նշանակվում է, եթե վեց ամսից ավելի չի անցել կարգապահական խախտումը հայտնաբերելու օրվանից` չհաշված հիվանդությունը կամ արձակուրդում գտնվելը. ընդ որում, նշանակվող տույժը պետք է համապատասխանի կատարված խախտման բնույթին եւ վտանգավորության աստիճանին»: Ե՞րբ է խախտումը տեղի ունեցել, անցե՞լ է արդյոք այն վեց ամիսը, որի ընթացքում պետք է նշանակվեր կարգապահական տույժը, կամ գուցե նախարարը, կատարված խախտման վտանգավորության աստիճանը հաշվի առնելով, Օրենքի 35-րդ հոդվածի 3-րդ մասի համաձայն` պատրաստվում էր դիմել նախագահին` ծառայությունից ազատելու միջնորդությամբ: Ի՞նչ է նշանակում էթիկայի կանոնների լուրջ խախտում, եւ ի՞նչ գործողություն եք ակնկալել նախարարից` իբրեւ հրապարակային պատիժ: Արդյո՞ք էթիկայի կանոնները լրջորեն խախտած ՀՀ գլխավոր հարկադիր կատարողը շարունակում է աշխատել իր պաշտոնում: Ինչո՞ւ օրենքները խախտած պետական պաշտոնյաները չեն պատժվում: Որպես պատգամավորներ` մենք կարող ենք վկայել, որ Կառավարության անդամներից շատերն են իրենց աշխատանքային պարտականությունները ոչ պատշաճ կատարում եւ շատ ավելի վատ, քան Արդարադատության նախարարը: Ինչքանո՞վ է արդարացի ՀՀ նախագահի հրամանագիրը` հատկապես նրա նկատմամբ: Խնդրում եմ «Ազգային ժողովի կանոնակարգ» ՀՀ օրենքի 7-րդ հոդվածի համաձայն` 10-օրյա ժամկետում տրամադրել վերոնշյալ հարցերի պատասխանները, որոնք կհրապարակվեն»: