Ժամկետանց սննդամթերք. գնիր եւ նետիր աղբաման

14/03/2007 Արմինե ԱՎԵՏՅԱՆ

Սննդամթերքի որակական հատկանիշները վերահսկող պետական տարբեր կառույցների ներկայացուցիչները հաճախ իրենց ելույթներում ասում են, թե աչալուրջ հետեւում են, որպեսզի արտադրողներն ու իրացնողները խախտումներ թույլ չտան, որպեսզի փչացած սննդամթերք շուկա դուրս չգա:

Արտադրողներն ու իրացնողներն էլ իրենց հերթին գովազդում են, թե վաճառում են միայն որակյալ եւ էկոլոգիապես մաքուր սննդամթերք: Սակայն սպառողները երբեմն խանութից տուն վերադառնալով նկատում են, որ իրենց գնած հացը, թթվասերը կամ ձուն անորակ կամ փչացած է: Հատկապես ձուն, որի դեպքում տեսանելի չէ, թե ի՞նչ է թաքնված կճեպի ներսում:

Բազմիցս է քննարկվել այն հարցը, թե սննդամթերքի փաթեթի վրա անպայման պետք է նշված լինի արտադրող ընկերության անունը, արտադրության ու պահպանման ժամկետը, քաշը եւ այլ տվյալներ: Կոնկրետ վերը նշված սննդամթերքից հացի դեպքում գրեթե միշտ ոչ մի տվյալ նշված չի լինում, բայց գոնե արտաքին տեսքից կարելի է պատկերացում կազմել արտադրման ժամկետների մասին: Ձվի դեպքում գնորդի հույսը կախված է միայն արտադրողի խղճից, որովհետեւ կճեպի տակից թարմությունը զգալի չէ: Այսքան զրուցելուց, գովազդելուց եւ հայտարարելուց հետո էլ, միեւնույն է, ձվի վրա մակնշված է ընդամենը արտադրողի անունը: Արտադրության եւ պահպանման ժամկետի մասին շատ հաճախ որեւէ նշում չի լինում: Ճիշտ է, վերջերս արտադրողները ձվի ապրանքային տեսքը բավականին ներկայանալի են դարձրել, բայց դրան զուգահեռ՝ որակական հատկանիշներն ընդհանրապես չեն բարելավել: Գունավոր ձեւավորված փաթեթի վրա կարդում ենք, որ տվյալ ձուն «Լուսակերտի» կամ «Երեւանի» թռչնաբուծական ֆաբրիկաների արտադրությունն է, ունի այսքան կալորիականություն, պարունակում է այսպիսի սննդարար նյութեր եւ վիտամիններ, սակայն նշված չէ, թե ե՞րբ է այն արտադրվել: Իսկ 30 հատանոց տուփերի ձվերի վրա, բացի արտադրող ընկերության անունից, ուրիշ ոչինչ նշված չէ: Երբ փորձում ենք վաճառողներից տեղեկանալ, թե արդյո՞ք իրենց առաջարկած ձուն ժամկետանց կամ փչացած չէ, նրանք միշտ այսպիսի պատասխան են տալիս՝ «Ի՞նչ եք ասում, այսօր (կամ երեկ.- Ա.Ա.) ենք ստացել: Մեզ մոտ ձու չի կուտակվում, որ փչանա»: Նույն տրամաբանությամբ վաճառողները շատ հաճախ մեզ պատասխանում են, թե «Ձուն երեկ ենք ստացել, իսկ մատակարարները մեզ ասել են, թե 120 օր պահպանման ժամկետ ունի: Այնպես որ, հանգիստ գնեք, դեռ երեք-չորս ամիս ժամանակ կա»: Բայց վաճառողն ի՞նչ իմանա, թե այդ ձուն արտադրողի պահեստում որքան է մնացել, կամ բոլորս միասին որտեղի՞ց իմանանք, թե «Լուսակերտի» կամ «Արզնիի» հավերը ե՞րբ են ածել այդ ձվերը: Այս հարցի պատասխանը ստանալու համար վաճառողը դիմում է իր «շեֆի» օգնությանը: «Շեֆն» էլ, բնականաբար, սկզբում մի լավ մուննաթ է գալիս իր վաճառողի ու հաճախորդի վրա եւ չի կարողանում հարցին պատասխանել: «Ի՞նչ է, կարո՞ղ է իմ գլխին ստուգող եք եկել,- այսպես պատասխանեց մեր հարցին հայտնի եւ շքեղ «Երեւան սիթի» ցանցի խանութներից մեկի պատասխանատու Վարդանը:

-Որակի տեսչությանը հարցրեք, արտադրողին հարցրեք, մեզ խի՞ եք հարցնում: Մե՞նք ենք ժամկետ դնողը: Թող գան, ստուգեն ու առանց ժամկետի նշումների ձու չթողեն շուկա մտնի»:

Վարդանի նման էին պատասխանում գրեթե բոլոր խանութների տնօրենները: Բայց նրանք մի բան չէին հասկանում, որ ժամկետի մասին մակնշումն արտադրողներից հենց իրացնողը պետք է պահանջի: Իսկ սպառողն էլ իրացնողից պետք է հարցնի: Իսկ Որակի տեսչությունը պարտավոր է իր խանութում առանց մակնշման սննդամթերք հայտնաբերելու դեպքում արգելել դրա վաճառքը: Քիչ անց, սակայն, Վարդանը փոշմանեց եւ որոշեց ճշտել, թե արտադրության ժամկետն ինչո՞ւ նշված չէ: Անմիջապես զանգահարեց բոլոր արտադրողների տուփերի վրա նշված հեռախոսահամարներով, սակայն ոչինչ չկարողացավ ճշտել՝ նրա զանգերին կամ ընդհանրապես չէին պատասխանում, կամ էլ չէին կարողանում բացատրություն տալ: Իսկ տուփերի վրա սովորաբար նշում են այն հեռախոսահամարները, որոնց միջոցով սպառողը կկարողանա ճշտել իրեն անհանգստացնող հարցերը: Բոլոր դեպքերում հետեւեցինք Վարդանի խորհրդին, եւ մենք դիմեցինք ձու արտադրողներին: «Արտադրության ժամկետը երբեմն չենք նշում, որովհետեւ դրա հետ կապված տեխնիկական որոշ խնդիրներ կան,- պատասխանեց «Լուսակերտի թռչնաբուծական ֆաբրիկայի» տնօրեն Արսեն Բագրատյանը, բայց հետո միանգամից ավելացրեց, -Բայց հիմնականում նշում ենք: Մեզ մոտ ձու չի կուտակվում»:

«Չի կարող պատահել, որ ժամկետ նշված չլինի,- պատասխանեց «Արզնի» ֆաբրիկայի հիմնադիրներից Գեղամ Ջանվելյանը: -Բացի այդ, եթե նկատել եք, տուփերի վրա գրված է՝ «Դիետիկ ձու»: Դա նշանակում է, որ այդ ձուն ամենաշատը 7 օրական է: 7 օրից հետո արդեն դառնում է սեղանի ձու: 7 օրից հետո ձվի միջի վիտամինները գնալով պակասում են»:

Սակայն այդ տուփերի վրա նշված չէ, թե ձուն ե՞րբ է արտադրվել: Եվ ի՞նչ իմանաս, թե մինչեւ 7 օրական այդ «դիետիկ ձվերը» 7-8 շաբաթ առաջ չեն արտադրվել: Պարզ է, որ արտադրողների եւ իրացնողների բանավոր հավաստիացումները հակառակն ապացուցելու ուժ չունեն: Իսկ ձու սպառողն ինքը կարող է հասկանալ արտադրողների հավաստիացումների իրական արժեքը՝ ջարդելուց հետո հայտնաբերելով կճեպի տակ թաքնված փչացած զանգվածը: Գ. Ջանվելյանը մեզ նաեւ տեղեկացրեց, թե ձվի պահպանման ժամկետը 45 օր է, եւ դրանից ավելի երկար իրենց արտադրանքը չի պահեստավորվում: Ա. Բագրատյանն էլ գիտեր, որ սառնարանային պայմաններում հնարավոր է ձուն պահպանել 2-3 ամիս: Արտադրողների ասածները կասկածի չենթարկելով՝ փորձեցինք ինտերնետային կայքերից էլ տեղեկանալ, թե որքա՞ն է ձվի պահպանման ժամկետը: Տարբեր կայք-էջեր տեղեկացնում էին՝ մինչեւ 21-30 օր: Իսկ մի կայք-էջում էլ որպես պահպանման ժամկետ՝ նշված էր 90 օրը: Նաեւ նշված էր, որ 90 օր հետո ձուն դառնում է ոչ սննդարար մթերք: Իսկ ինտերնետից եւ սառնարանային տնտեսություններից գլուխ չհանող մեր տատերն ասում էին, որ ձուն կարելի է պահել 21 օր: Դրանից հետո դառնում է ճուտ, եթե, իհարկե, թուխս է դրած:

2007 թվականից սննդամթերքի վերահսկողությունն անցել է ՀՀ Գյուղատնտեսության նախարարության հսկողության տակ: Միջազգային կառույցների պահանջով դրա համար նույնիսկ ստեղծվել է առանձին կառույց՝ Սննդի անվտանգության եւ անասնաբուժության տեսչությունը: Տեսչության պետ Գրիշա Բաղյանը դեռ լավ չի պատկերացնում իր ղեկավարած կառույցի գործառույթները եւ խոստանում է առաջիկայում ամեն ինչ հստակեցնել եւ տեղյակ պահել: Նա, սակայն, գիտեր, որ ժամկետի մակնշումը ձվի դեպքում խիստ պարտադիր չէ: Սննդի անվտանգությունը հսկող կառույցի ներկայացուցիչները միգուցե դեռ լավ չեն պատկերացնում «սննդի անվտանգություն» ասվածը կամ դրա հետ կապված բոլոր որոշումներն ու օրենքները: Մի բան, սակայն, պարզ է բոլորին. այն, որ սննդամթերքի վրա անպայման պետք է նշված լինի արտադրության եւ պահպանման ժամկետը: