– Պարոն Օհանյան, հայտնաբերե՞լ եք «Youtube.com» կայքում տեղադրված կադրերի մեջ պատկերված անձանց ինքնությունը:
– Դուք ինչպե՞ս եք կարծում, մենք կարո՞ղ ենք այդքան արագ հայտնաբերել: Դեմքերը չեն երեւում, մենք կադրերը տվել ենք պրոֆեսիոնալներին, հատուկ մասնագետներին, ովքեր այդ ուղղությամբ աշխատում են, եւ կփորձենք հայտնաբերել: Եվ ասեմ, որ եթե բանակում կան այդպիսի մարդիկ եւ այդպիսի գործողություններ են կատարում զինվորների նկատմամբ, նրանք կպատժվեն: Եվ կպատժվեն այն մարդիկ, որոնք դա որպես ապատեղեկատվություն պատրաստել եւ տարածել են: Իսկ ես խորին համոզմունքով, վստահաբար հակված եմ նրան, որ դա ապատեղեկատվություն է բանակի նկատմամբ:
– Այսինքն` Դուք չե՞ք հավատում, որ սպան ընդունակ է զինվորների հետ նման կերպ վարվել:
– Չեմ հավատում, որ դա եղել է եւ նկարվել է այդ իրողության ժամանակ:
– Այդ դեպքից անկախ՝ մեր բանակում նման երեւույթները չեն բացառվում, եւ հավանաբար դրա համար էլ այդ դեպքը հասարակական մեծ հնչեղություն ստացավ: Բանակում նման դեպքերը կարծես թե գնալով ավելանում են: Հասարակությունն ամեն դեպքում համոզված է, որ մեր բանակում նման դեպքեր եղել են ու կան:
– Ես չէի ասի, թե նման դեպքերը շատանում են: Մինչեւ այս վերջին` հասարակական հնչեղություն ունեցող դեպքերը 2007թ. համեմատությամբ ավելի քիչ են: Ինչո՞ւ եմ ասում՝ 2007թ., որովհետեւ մեր զինված ուժերի պատմության մեջ դա եղել է այն տարին, երբ կորուստներն ամենաքիչն են եղել: Մենք երկու անգամ ավելի պակաս իրավիճակում ենք, պարզապես դեպքեր են, եղան, այդպես ստացվեց, եւ մի քիչ քանակությունն ավելացավ:
– Թվերով կասե՞ք, թե նման դեպքերը 2007թ. որքա՞ն էին եւ որքա՞ն են հիմա:
– Թվերով չեմ ասի ոչ թե նրա համար, որ թաքցնում եմ, պարզապես չեմ ուզում ասել:
– Որովհետեւ կլինի թշնամու ջրաղացին ջուր լցնել:
– Այո: Ասեմ, որ այսօր բանակում դաստիարակչական աշխատանքները տարվում են պլանային կարգով եւ ուղղված են հենց այն հարցերին, այն աշխատանքին, որը պետք է տարվի նման դեպքերը բացահայտելու, կանխարգելելու ուղղությամբ: Ես կասեմ հակառակը` այսօր հասարակական եւ քաղաքացիական վերահսկողությունն օրըստօրե այնքան բարձր հիմքերի վրա է դրվում, որ մենք հասարակությունից ի սկզբանե, երբեւիցե չենք թաքցրել եւ այսօր էլ չենք թաքցնում: Տեղեկացնում ենք, բացառությամբ այն դեպքերի, որոնք իրենց մեջ գաղտնիություն են պարունակում:
– Ինչո՞վ եք բացատրում այն իրողությունը, որ շատ դեպքերում, երբ զինվորին մահացած բերում են տուն, ներկայացվում է որպես ինքնասպանություն: Բայց հետագայում պարզվում է, որ դա սպանություն էր:
– Իսկ ո՞վ է ասել, որ այդպես ենք ներկայացնում:
– Վերջին դեպքը` կապված Արտակ Նազարյանի հետ:
– Միակ դեպքն է, որ սխալմամբ է եղել, ասել ենք, որ ի սկզբանե վարկածն է այդպիսին: Այսօր քրեական գործ է հարուցված, կան մեղավորներ, ովքեր կամ հասցրել են ինքնասպանության, կամ ինչ-որ այլ գործողություն է եղել: Այդ գործն անձամբ իմ վերահսկողության տակ է գտնվում: Կբացահայտվի, մանավանդ, որ մեղավորներ արդեն կան:
– Ի՞նչ կասեք Զանգակատան զորամասի դեպքի հետ կապված: Փաստորեն այդ պայմանագրային ծառայողները բունտ էին արել զուտ սոված լինելու պատճառո՞վ:
– Զանգակատան զորամասում այդպիսի որեւէ դեպք չի եղել:
– Ենթատեքստ չե՞ք տեսնում այս ամենի մեջ: Դուք ասում եք, որ թվերը նույնն են, բայց առաջ այդ ամենը չէր տարածվում: Այս աղմուկը Ձեր դեմ միգուցե ուղղորդվա՞ծ է:
– Մենք պետք է փորձենք պարզաբանել, թե այսօր բանակը քանի ճակատով է մարտնչում: Մի ճակատը հայտնի է, դա Ադրբեջանն է: Մյուսներին արդեն պետք է բացահայտենք: Ներքին ճակատները, որոնք տակից են խփում բանակին ու բանակի ղեկավարներին: Եվ եթե ես բացահայտեմ, շատ խիստ ձեւով պատժվելու են: Ոչ թե մեր մեղքերի համար, ոչ թե նրա համար, որ բանակում կան սխալներ… Բանակն այնպիսի կառույց է, որ դեռեւս կլինեն սխալներ: Պատժվելու են այն բանի համար, որ այսօր միտումնավոր, այսպես կոչված` հարձակում է գնում բանակի ուղղությամբ: Ենթատեքստի տակ ես շատ բան կարող եմ տեսնել:
– Միգուցե այդ ամենը Զինված ուժերի գլխավոր շտաբի պետ Յուրի Խաչատուրո՞վն է կազմակերպում:
– Այդպիսի բան չկա:
– Իսկ Դուք ինչպիսի՞ հարաբերություններ ունեք նրա հետ: Ասում են, որ նույնիսկ իրար չեք բարեւում:
– Ո՞վ է ասում, ով է այդ զինվորականը: Գլխավոր շտաբի պետը օրը մի քանի անգամ ինձ մոտ է լինում: Ինչպե՞ս կարող է պաշտպանության նախարարը օրը մի քանի անգամ նրա հետ լինել ու չբարեւել: Այդպիսի բան չկա, եւ մենք նորմալ մթնոլորտում ենք աշխատում:
– Յու. Խաչատուրովը բանակում հայտնի է որպես կաշառակեր: Ձեզ չե՞ն մտահոգում նման լուրերը:
– Նման բան չկա: Դուք տեսնում եք, որ Ձեր տված բոլոր հարցերը միտումնավոր սրում են իրավիճակը, եւ ես չգիտեմ, թե վաղը թերթերում ինչեր են գրվելու:
– Ադրբեջանն, ըստ էության, հաստատեց, որ Ս-300 համակարգի գործարքը իրականացման փուլում է: Դուք ունե՞ք տեղեկություններ, Ադրբեջանն այդ համակարգերը ձեռք բերե՞լ է կամ որքա՞ն է ձեռք բերել:
– Մեր ունեցած տեղեկությունները խոսում են այն մասին, որ տվյալ փաստը չի հերքվել, եւ Ադրբեջանը երեւի ձեռք կբերի այդ համակարգը, որը պաշտպանական բնույթի է: Մենք այդ համակարգից մտավախություն չունենք: Հատկապես, որ տվյալ համակարգից մի քանի անգամ ավելին մենք ունենք: Եվ ավելի լավ ենք տիրապետում, թե ինչպես կարող ենք գործարկել, մարտական վիճակի բերել եւ համապատասխան խնդիր կատարել:
– Իսկ որքա՞ն եք գնահատում պատերազմի հավանականությունը:
– Պատերազմի հավանականությունը պաշտպանության նախարարը երբեւիցե չպետք է բացառի: Ես հենց նրա համար եմ, որ մշտապես պետք է պատրաստ լինեմ` ագրեսիայի դեպքում մեր ժողովրդի հետ միասին դիմագրավել դրան: Իսկ դիմագրավելու առաջին պայմանը համապատասխան մթնոլորտի ստեղծումն է, որ մենք համերաշխ, միասնական մթնոլորտում լինենք: Բայց այսօր, այս պահին չեմ տեսնում, որ Ադրբեջանը կարող է մարտական գործողություններ սկսել: Չնայած նրան, որ իրենց գործողությունները թույլ են տալիս ենթադրելու, որ իրենք ուզում են ինչ-որ բաներ հրահրած լինել: