Ընտրական կաղապարներ կույրերի համար

29/04/2007 Նաիրա ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ

«Թույլ տվեք անցնել ճանապարհը»

Երբ Արաբկիր համայնքում գտնվող Հայաստանի կույրերի միավորման Ս. Շահնազարյանի անվան մշակույթի տան մոտակայքում մոտեցա միմյանց ուղեկցող նույն ճակատագրին արժանացած այս երկու ուղեկիցներին, իմ՝ «կարելի՞ է ձեզ հետ զրուցել» հարցադրմանը հետեւեց «Չեն էլ թողնում մարդիկ հանգիստ անցնեն փողոցը, թույլ տվեք անցնել ճանապարհը» պատասխանը: 65-ամյա Վիգեն Գալոյանը եւ 48-ամյա Զեփյուռ Փաշյանը ենթադրել էին, թե փողոցում իրենց ճանապարհ կտրողը հերթական Եհովայի վկան է: Նրանց հետ մեր զրույցի թեման խորհրդարանական ընտրություններն են եւ տեսողության հետ խնդիրներ ունեցողների համար նոր ընտրակարգը` հատուկ կաղապարների միջոցով, որոնք պետք է ապահովեն գաղտնի քվեարկություն: Վիգեն Գալոյանը 3 տարեկանից չի տեսնում եւ անգամ պատկերացում չունի գույների մասին: Ինչպես տեսողության խնդիրներ ունեցող բոլոր ընտրողները, տիկին Զեփյուռը նույնպես բոլոր նախորդ ընտրություններին մասնակցել է ուղեկցողի օգնությամբ: Նա կարծում է, որ իրենց դեպքում մեծ է խաբվելու հավանականությունը: «Կաղապարների գաղափարը շատ հարմար է»,- համոզված է նա: Զ. Փաշյանը վստահ չէ, որ հանձնաժողովի անդամները կկարողանան անկողմնակալություն ցուցաբերել, քանի որ, ըստ ԿԸՀ-ի թիվ 47 որոշման, հենց նրանք են պարտավոր քվեաթերթիկն այնպես տեղադրել, որ այն ճշգրտորեն համընկնի քվեաթերթիկի հետ: «Ասում են՝ օրենքը խախտելու համար դատ է հասնում, բայց ես ի՞նչ իմանամ, դու օրենքը խախտեցի՞ր, թե՞ ոչ»,- մտահոգ ասում էր Զեփյուռը: Այս նորամուծության հեղինակների հետ հանդիպման ընթացքում կույր ընտրողները մատնացույց են արել թերությունները, որոնցից մեկը, ըստ Զեփյուռի` V ձեւի անցքի թեքությունն է եղել: Ընտրողներն առաջարկել են այն ավելի հարմարավետ դարձնել, որպեսզի «գրիչը մեջից դուրս չգա»: Վիգենն ու Զեփյուռը մայիսի 12-ին անպայման մասնակցելու են ընտրություններին եւ արդեն կողմնորոշվել են, թե ում պետք է ընտրեն: Վիգենն ասում էր, որ իր նախընտրած քաղաքական ուժը համամասնական ցուցակում զբաղեցնում է 6-րդ հորիզոնականը, եւ փնտրում էր մեկին, ով կարող էր գտնել իրենց ընտրատեղամասի` 4/9-ի, «իր կուսակցության իրավունքների պաշտպանին»: Իսկ Զեփյուռը, ով շտապում էր աշխատանքի (նա Հայաստանի կույրերի միավորման երգչախմբում է երգում), պատմում էր, որ այս օրերին քարոզարշավի ելած կուսակցությունները հաշմանդամներին գայթակղում են իրենց հավակնորդների մեծ բանակով: «Օրինակ, «Օրինաց երկիրն» ասում է, որ 6000 հաշմանդամ ունի: Ասենք, մեզ ցուցակագրել են որպես հավակնորդ, բայց մի բան է հավակնելը, մի այլ բան է ընտրելը»,- հավաստիացնում էր նա: «Սրանցից ամեն ինչ սպասելի է, բայց մեր անձնագրերը չենք տա ոչ ոքի»,- Զեփյուռին միջամտում է Վիգենը:

«Երեւալու է, որ կույր է ընտրողը»

Իսկ 72-ամյա Մարգարիտա Այվազյանը, ում հանդիպեցի արդեն Մշակույթի երկրորդ հարկում, սպասում էր այդ պահին շենքում տեղի ունեցող 4/9 ընտրատեղամասի հանձնաժողովի նիստի ավարտին, որպեսզի ներկա գտնվող կուսակցությունների ներկայացուցիչներին առաջարկի, որ մեծամասնական ընտրակարգով ներկայացված բոլոր 7 թեկնածուները միասին հանդիպեն եւ պատասխանեն իրենց հուզող բոլոր հարցերին: «Թե չէ՝ ամեն մեկը բակերում առանձին-առանձին գալիս է՝ խոսում ու գնում»,- դժգոհում էր տիկին Մարգարիտան: Ինչ վերաբերում է նոր կաղապարներին, ապա նա ասաց. «Իմ կուսակցության լավ տղաներն ինձ արդեն ծանոթացրել են, բայց այդ կաղապարների նկատմամբ այդքան էլ հավատ չունեմ: Ինչ-որ չափով դա գաղտնիությունը չի պահելու, որովհետեւ երեւալու է, որ չտեսնողի քվեաթերթիկ է: Ճիշտ է, չի երեւալու՝ Մարգո՞ն է, թե՞ Զարդարը, բայց երեւալու է, որ քվեարկողը կույր է»,- ասում էր տիկին Մարգոն: Որպեսզի չկեղծվի իր ձայնը, նա հակված է հավատալ ավելի շատ իր ուղեկցին, քան նորամույծ կաղապարին: «Օրինակ, եթե իմանան, որ այստեղ 5 կույր կա, որից 3-ը քվեարկել են ընդդիմության համար, կառավարությունը հետո կասի՝ թող նրանք էլ ձեր հարցերը լուծեն»,- հենց այս մտավախությամբ է Մ. Այվազյանը մերժում նոր ընտրակարգը: «Օտար փեսա չուզելով, ես միշտ այրի կմնամ: Չեմ սիրում ծառից ծառ թռչկոտողներին: Ես մարդ եմ ճանաչում, որ արդեն 7-րդ կուսակցության տոմս ունի գրպանում»,- նկատում է Մ. Այվազյանը, ով չի ցանկանում, որ լինեն այնպիսի կույր ընտրողներ, որ ասեն՝ իմ փոխարեն ինչ ուզում են, թող անեն: «Անկախ նրանից՝ այդ մարդը ԱԺ կգնա՞, թե՞ ոչ, ես պետք է իմանամ, որ իմ փոխարեն ուրիշն իմ ձայնը չի կեղծել: Ինչպե՞ս կարելի է ձայնը վաճառել մի պարկ կարտոֆիլով կամ 10 հատ ձվով, չեմ հասկանում»,- ընդդիմանում էր նվիրյալ ՀՀՇ-ականը, ով հպարտությամբ հայտարարում է, որ իր տոմսը 1113 համարն է` Վանո Սիրադեղյանի ստորագրությամբ: «Ես այն կուսակիցներից եմ, ով քննադատում է սեփական կուսակցությանը, եւ ուղղում է ընկերների սխալներն ու թերությունները»,- հավելում է 52 տարվա աշխատանքային ստաժ ունեցող կինը, ով միայն 45 տարի կույրերի հատուկ դպրոցում հայոց լեզվի եւ գրականության ուսուցչուհի է աշխատում:

ԱՊՀ տարածքում առաջինն ենք

«Փարոս» ՀԿ նախագահ Սուրեն Օհանյանը հավաստիացնում է, որ հանրապետության գրեթե 4000 կույր ընտրողների համար նախատեսված նոր ընտրակարգը IFES-ի (Ընտրական համակարգերի միջազգային հիմնադրամ) հայաստանյան գրասենյակի վաշինգտոնյան ներկայացուցչի կողմից արված առաջարկ է, այլ ոչ թե սեփական նախաձեռնություն: Հակառակ ընտրողների այն թերահավատությանը, թե կաղապարներն ԱՊՀ տարածքում առաջինը Հայաստանում են կիրառվելու, Ս. Օհանյանը հավաստիացնում է, որ կաղապարներից կկարողանան օգտվել եւ՛ բրայլյան համակարգին տիրապետողները, եւ՛ նրանք, ովքեր չեն տիրապետում բրայլին: «Մենք փորձել ենք ստեղծել մի տարբերակ, որը պետք է բավարարի բոլորին»,- համոզված է ՀԿ-ի նախագահը: Նոր ընտրակարգը «Փարոսի» կողմից իրականացվող «Հաշմանդամություն ունեցող անձանց համար ընտրական եւ քաղաքական գործընթացներին մասնակցելու հնարավորությունների ստեղծում» ծրագրի բաղկացուցիչ մասն է: Ս. Օհանյանի կարծիքով՝ այն փաստը, որ չտեսնողները նախկինում ուղեկցողի օգնությամբ են քվեարկել, արդեն օրենքի խախտում է: Ծրագրի շրջանակներում ձայնագրվել են խոսող գրքեր եւ կույրերի միավորումներին տրամադրվել են փլեերներ: Մայիսի 12-ին հանրապետության մոտ 2000 ընտրատեղամասերում կլինեն մեկական հատուկ ստվարաթղթե կաղապարներ, իսկ այն տարածքներում, որտեղ կույրերի կուտակումներ են լինում, դրանց քանակը կհասցվի մինչեւ 30-50-ի: Ս. Օհանյանն ասում է, որ, ի սկզբանե, երբ շրջանառության մեջ է մտել կաղապարների գործածության գաղափարը, հայտնվել են որոշ մարդիկ, որ թերահավատորեն են վերաբերվել դրան` այն համարելով ավելորդ աշխատանք: Ծրագրի հակառակորդները հավատացած են, որ կույրերը չեն գնում ընտրության, որովհետեւ համոզված են, որ իրենցից ոչինչ կախված չէ: Իսկ Ս. Օհանյանը համոզված է, որ յուրաքանչյուր նորամուծության նկատմամբ նման ենթադրությունները ծնվում են վախի զգացողությունից: «Մենք ավելի շատ կախված ենք հին մեթոդներից, որոնք մեզ ոչինչ չեն տալիս: IFES միջազգային կազմակերպությունը եւ նրա հայաստանյան գրասենյակի ղեկավար Չեդոմիր Ֆլեգոն հավաստիացնում է, որ սա աշխարհում ընդունված տարբերակ է եւ 35 տարվա փորձ ունի»,- տեղեկացնում է Ս. Օհանյանը: Ծրագրի ամենակարեւոր քայլերից մեկը նաեւ հաշմանդամների համար թեքահարթակների կառուցումն է: «Թեքահարթակների քանակը չի բավականացնում, որ մենք ընտրությունները որակենք մատչելի: Մեր քաղաքը սարսափելի անմատչելի միջավայր է հաշմանդամների համար: Եվ միայն թեքահարթակներ կառուցելով՝ մենք մատչելի միջավայր չենք ունենա, այն պիտի լինի պետության ռազմավարությունը»,- համոզված է ՀԿ նախագահը: